1. árgangur 1954, Ljóð ungra skálda 1944-54, Blaðsíða 30

LJÓÐ UNGRA SKÁLDA — Hvað veldur sorg þeirri sáru, svanur á báru?

43. árgangur 1954, 4. tölublað, Blaðsíða 11

Ég veit vel, að þú gerðir það ekki af ásettu ráði, heldur í leik; en þú ollir Alice mikilli sorg.

13. árgangur 1954, 7. hefti, Blaðsíða 22

Hún klifar í sífellu á því, að hún geti aldrei orðið „mann- eskja aftur“, og vísar eindreg- ið á bug öllum tillögum sem miða að því að sorg hennar mildist,

36. árgangur 1954, 3. tölublað, Blaðsíða 20

20 STJARNAN Ávalt síðan hafa íbúar heimsins liðið sorg, þjáningar og dauða. Áform Guðs með þennan heim hefir alls ekki breyst.

20. Árgangur 1954, 4. Tölublað, Blaðsíða 158

Fyrir dögun voru þær komnar út að gröf ástvinar sins, manns, sem dæmdur hafði verið og líflátinn á smánar- legan hátt fyrir villutrú og drottinssvik.

31. árgangur 1954, 1. Tölublað, Blaðsíða 24

Vort land er í dögun af annari öld. Nú rís elding þess tíma, sem fáliðann virðir. Liðsfjöldi milljónaherja er orðinn ónógur til að vinna stríð.

17. árgangur 1954, 33. Tölublað, Blaðsíða 5

Rétt fyrir dögun sofnuðu þær báðar, en skömmu seinna vakti Chapdelaine Maríu með þvi aö taka í öxlina á henni og sagði i hálfum hljóðum. — Ég ætla að spenna hestinn

12. árgangur 1954, Janúar, Blaðsíða 7

Ég legg arminn utan um kaldan líkama henUar og leita trausts hjá henni í sorg minni, yfir missi hennar.

21. Árgangur 1954, 3. Tölublað, Blaðsíða 4

Ef mér væri leyft að lifa líf mitt á ný, mundi ég óska þess að elska aðeins einu sinni. — Goethe.

27. árgangur 1954, 40. Tölublað, Blaðsíða 7

Þegar ég sest niður til að skrifa nokkrar línur til viðbótar, er óveðrið skollið á. í dögun rauk hann upp af norðvestri og ísinn er farinn að brotna.