Vikan - 1956
19. árgangur 1956, 24. Tölublað, Síða 4
Hvernig var söguhetjan í sögunni „1 E f jötrum" vansköpuð ? i | 3. Hvaða þjóðir eiga alltaf sæti í Ör- j yggisráði Sameinuðu þjóðanna? | 4.
Íslendingur - 21. september 1956
42. árgangur 1956, 42. tölublað, Síða 5
. ^ sagt _ )ja3 istæða ,a að Þegar klemman er tekin af æti3; ag þessar skurðaðgerðir á stóru slagæðinni, streymir blóðið vansköpuðum barnahj örtum inn í æðar
Vísir - 29. februar 1956
46. árgangur 1956, 51. tölublað, Síða 3
. — Eftir um það bil mánuð verður vélin reynd við uppskurð á barnshjarta, sem var vanskapað við fæðingu, en þangað til verður vélin reynd a hundi, sem hefur
Morgunblaðið - 10. november 1956
43. árg., 1956, 259. tölublað, Síða 12
Aðeins stanzlaust og sífellt íall regndropanna, úr drungalegum skýjabólstrum, sem héngu eins og vansköpuð fer- líki yfir borginni.
Vísir - 22. august 1956
46. árgangur 1956, 191. tölublað, Síða 5
Fæðist hinsvegar sveinbarn, sem er mjög sjaldgæft, er það venjuleg- • ast vanskapað.
Nýi tíminn - 12. januar 1956
16. árgangur 1956, 2. tölublað, Síða 4
.— hún var vansköpuð af fegurð, sagði klerkur. Ég bið hann blessaðan að senda mér blaðið þegar hann sé búinn að lesa það.
Þjóðviljinn - 08. januar 1956
21. árgangur 1956, 6. tölublað, Síða 7
séra Árna að hann sé einmítt núna að lesa grein í blaði um einhvern eindæma snilling að austan, frænda læknisfríiar- innar í Stykkishólmi; — hún var vansköpuð
Heimskringla - 15. februar 1956
70. árg.1955-1956, 20. tölublað, Síða 6
vöruþrungna, og þjáningarfulla andlit móður sinnar—þá hina þreklegu líkamsbyggingu föð- ur síns og hið göfuga og einarðlega andlitsfall hans—þá brá fyrir vanskapaðri
Heimskringla - 21. november 1956
71. árg. 1956-1957, 8. tölublað, Síða 3
—þessi vanskapaða, brjálaða vera sem hafði þó nægilega mikið vit til að elska þig þig, sem eg þá hataði—en nú—” Hún þagnaði og gekk nær rúmi Thelmu.
Morgunblaðið - 27. oktober 1956
43. árg., 1956, 247. tölublað, Síða 6
. — Það er anzi hart, að ein æðsta menntastofnun landsins skuli ganga á undan í að vanskapa móðurmédið — eða hvernig fyndist ykkur, ef hinir kæmu á eftir: háskælingar