41. árgangur 1957, 63. tölublað, Blaðsíða 3

Rd2—Hc8 15. c3— Re8 16. Bg4—g6 17. Bxd7— Dxd7 18. Rc4—Bd8 19. a4 var staða mín mun verri) 10. —Bc4 (Millileikurinn. Munurinn kem ur brátt í Ijós). 11.

41. árgangur 1957, 223. tölublað, Blaðsíða 4

—c3 2. bxe— (2. Relf breytir engu). 2. —Bxa2f 3. Kxa2—b3f. 4. Kb2—bxe2 (Staða þessi er unnin, en svartur verður að fara að öllu með gát). 5. Bh6—Bd6 6.

41. árgangur 1957, 198. tölublað, Blaðsíða 4

-Daðf (Gagnslitil skák) 5. c3-Re4 6. Rbd2! (Hvítur lætur biskupapar sitt af hendi, en fær í stað þess framrás manna sinna). 6. -R xg5 7. Rxg5jh6?

41. árgangur 1957, 76. tölublað, Blaðsíða 5

Svartur getur ekki leyft h4—h5, því að þá opnast skálínan bl—h7) 21. c3? (Fyrsta ónákvæmnin. Sjálf- sagt var 21.

41. árgangur 1957, 90. tölublað, Blaðsíða 5

. ^ Guðrún Jónina Snorradóttir, Kamp Knox C3. Brynhildur Kristín Hildingsdóttir, Ölafsdal. • Helga Þórarinsdóttir, Hofsvalla- götu 57.

41. árgangur 1957, 147. tölublað, Blaðsíða 7

(Þessi slæmi leikur veikir c3-reitinn all- RtTSTJÖRi: FRiÐRfK ÖLAFSSON ískyggilega. Hið rétta áframhaid var 31. g4 og 32. g5.

41. árgangur 1957, 195. tölublað, Blaðsíða 4

KxD—Kf7 47. c3—dxc stóðu sig með miklum ágætum, en staðhæfingu í mót, því að endatafl- 48. Rxc3 (Betra en 48.

41. árgangur 1957, 285. tölublað, Blaðsíða 5

Rd2—Rc6 7. e4—e5 8. c3—a5 9. Hel—dxe 10. dxe—Rd7 11. De2—b6 12. Rc4—Ba6 13. Bf 1— Df6 14. Kg2—De6 15. b3—h6 16. Ba3—He8 17. Dc2—Re7 18.

41. árgangur 1957, 80. tölublað, Blaðsíða 4

c3—bxc 46. Kc2—Bd2. Eins og taflið hins vegar tef'dist er aldrei neinn vafi á um jafn- teflið. Skýringar eru því ó- þarfar.) 45. cxb—Hgl 46. Kc2 —Bg5 47.

41. árgangur 1957, 32. tölublað, Blaðsíða 5

—c3 hefði ver- ið öllu varlegra. Nú fær hvítur1 hins vegar sterka aðstöðu á d5-. reitnum). 12. e4—Rc6. 13.