Fálkinn - 1961
34. árgangur 1961, 42. Tölublað, Blaðsíða 9
var dáin, að mér varð ljóst, hversu ringluð og reið hún hlýtur að hafa orðið, þegar ég fæddist. í byggðarlaginu þar sem hún átti heima, var því trúað, að vanskapað
Fálkinn - 1961
34. árgangur 1961, 31. Tölublað, Blaðsíða 29
Það er glæpur að sjá hve margar af þeim verða að hoppa og haltrast á vansköpuðum fótunum.
Fálkinn - 1963
36. árgangur 1963, 32. Tölublað, Blaðsíða 19
Horn hans voru lítil og vansköpuð og rálcust saman, þannig að svo leit út sem kiðlr ingurinn hefði bara eitt lítið, óþroskað horn.
Fálkinn - 1966
39. árgangur 1966, 27. Tölublað, Blaðsíða 17
Aðeins meira og minna vanskapað og lýtt. Piltarnir tveir þarna hinum megin eru mjaðmaskakkir, þeir haltra báðir, ekki mikið, en þó greinilega.
Fálkinn - 1965
38. árgangur 1965, 47. Tölublað, Blaðsíða 10
Þess vegna er það að enn er allt vanskapað eða hálfskapað sem hann gerir.
Fálkinn - 1960
33. árgangur 1960, 25. Tölublað, Blaðsíða 32
konan var eitthvað vansköpuð, hún hafði kryppu upp úr bakinu. — Átt þú hann? sagði Guðný. — Já, hann er sonur minn, tæp- lega misseris gamall.
Fálkinn - 1961
34. árgangur 1961, 43. Tölublað, Blaðsíða 32
Þar stóð gömul kirkja, einkennileg og vansköpuð. í gegnum eina, fjólubláa rúðuna grillti í ljós, og undir því ljósi mundi eflaust organist- inn sitja og vera