34. árgangur 1961, 42. Tölublað, Blaðsíða 34

Ég fór sjaldan til messu, en nú datt mér í hug, að í skriftaklefanum myndi presturinn, sem heyrði aðeins rödd mína án þess að sjá, að líkami minn væri vanskapaður

34. árgangur 1961, 9. Tölublað, Blaðsíða 12

Annars staðar var skuldinni skellt á vanskapaða vesalinga og hröktu menn þá af höndum sér.

34. árgangur 1961, 42. Tölublað, Blaðsíða 9

var dáin, að mér varð ljóst, hversu ringluð og reið hún hlýtur að hafa orðið, þegar ég fæddist. í byggðarlaginu þar sem hún átti heima, var því trúað, að vanskapað

34. árgangur 1961, 31. Tölublað, Blaðsíða 29

Það er glæpur að sjá hve margar af þeim verða að hoppa og haltrast á vansköpuðum fótunum.

34. árgangur 1961, 43. Tölublað, Blaðsíða 32

Þar stóð gömul kirkja, einkennileg og vansköpuð. í gegnum eina, fjólubláa rúðuna grillti í ljós, og undir því ljósi mundi eflaust organist- inn sitja og vera