47. árgangur 1964, 20. tölublað, Blaðsíða 4

Og skáldgáfan var heldur ekki ný í ættinni.

47. árgangur 1964, 20. tölublað, Blaðsíða 5

Og skáldgáfan var heldur ekki ný í ættinni.

47. árgangur 1964, Jólablað Dags 1964, Blaðsíða 3

Laugar sorg lífdögg - ljósheima endurskin. Utan við hliðið ein ég stóð — á var liðið daginn.

47. árgangur 1964, 79. tölublað, Blaðsíða 8

Eðvarð Sigurðsson var eins og smjör, þegar hann ræddi um vísitöluna á dögun- um, og Hannibal Valdimarsson sagði, að atvinnuvegirnir þyldu ekki að verkamenn

47. árgangur 1964, Jólablað Dags 1964, Blaðsíða 2

i Þá síðasta ferðin er farin aeima I fólkið í dalnum grætur. 1 Signir yfir hvern samferðamann i 1- sorg á oft djúpar rætur.

47. árgangur 1964, 20. tölublað, Blaðsíða 1

Noiðlendingar kvöddu liið ástsæla skáld sitt með djúpri sorg, virðingu og þakklæti. □ Nemendur MA stóðu heiðursvörð er kista skáidsins var borin úr kirkju.

47. árgangur 1964, 4. tölublað, Blaðsíða 4

Og þá muni upp renna ný öld. þaðan.

47. árgangur 1964, 4. tölublað, Blaðsíða 5

Og þá muni upp renna ný öld. þaðan.

47. árgangur 1964, 1. tölublað, Blaðsíða 1

Varð af því mikil sorg þeirra drengja, er þar höfðu vikum saman und- irbúið áramótabrennu.

47. árgangur 1964, 40. tölublað, Blaðsíða 4

Nú hefir borið svo margt að í einu, bæði ömurlegt og sorg- legt, að hún getur senn ekki greint á milli verra og verst!