27. árgangur 1965, 15. Tölublað, Blaðsíða 36

Vökul augu herra Du Pont gripu hreyfingu Bonds er hann leit á úr- ið. Du Pont leit á sitt eigið úr. — Drottinn minn!

27. árgangur 1965, 15. Tölublað, Blaðsíða 34

Herra Du Pont hallaði sér áfram. Hann litaðist um. Það var enginn við næstu borð.

27. árgangur 1965, 15. Tölublað, Blaðsíða 39

— Gott, herra Du Pont. Kokkteil til að byrja með?

27. árgangur 1965, 16. Tölublað, Blaðsíða 15

Du Pont ræskti sig. — Og nú Bond, hef ég tilboð að gera yður.

27. árgangur 1965, 16. Tölublað, Blaðsíða 43

Du Pont varð undrandi. — Þetta er tæki, sem hiálpar manni til að verða brúnn. Gljáfægt tin.

27. árgangur 1965, 16. Tölublað, Blaðsíða 41

Það var áætlað, að hann hitti Du Pont niðri í garðinum klukkan tíu.

27. árgangur 1965, 16. Tölublað, Blaðsíða 14

Það var auglióst mál, að Du Pont hafði orðið fyrir spilasvik- um. Hvernig? Bond sagði: — Tutt- ugu og fimm þúsund eru heilmikl- ir peningar.

27. árgangur 1965, 16. Tölublað, Blaðsíða 45

Rödd Du Ponts var ekki laus viS spenning. — Hvernig í fiandanum vissuS þér, aS þaS myndi borga sig aS leggja' svona lélegt?

27. árgangur 1965, 36. Tölublað, Blaðsíða 36

Hann sá í hendi sér, að Charles-Henri du Plessis-Belliére hafði augljóslega verið fluttur með fríðu föruneyti til heimilis föður sins í Rue Faubourg Saint-Antoine

27. árgangur 1965, 12. Tölublað, Blaðsíða 28

— Eftir fáein andartök mun Monsieur du Plessis gefa sig fram á- samt presti sínum.