41. árgangur 1966, 1. tölublað, Blaðsíða 3

Hann hlaut að hafa ruglazt af sorg. Þau voru svo sam- rýmd. Menn fóru út að Ási til þess að spyrja um hann.

41. árgangur 1966, 45. tölublað - I, Blaðsíða 13

Honum tókst að komast til manna sinna í höfuðborginni, en jafn- skjótt og dyrnar lufcust að baki hans, skullu örvar óvinanna á virkinu á ný — tákn þess, að Indíánarnir

41. árgangur 1966, 31. tölublað, Blaðsíða 8

Við réttarhald ný- lega spurði einn verjandi fulltrúa PIDE, hvað hann mundi gera ef hann sæi mEnr. vera að skrifa „Friður á jörðu og veiþóknun yfir mönnunum"

41. árgangur 1966, 38. tölublað, Blaðsíða 2

Mörg minni koma fram hvað eftir annað í skáldskap hennar — í ljóðaleikritinu Eli yfirbugast gamall maður svo af sorg og þjáningum, að tungan lamast. f einu ljóða

41. árgangur 1966, 9. tölublað, Blaðsíða 3

í örvita skelfingu og ólýsanlegri sorg hrópaði hann til himins: „Ó, gefðu mér aesku mína aftur!.........Ó faðir!

41. árgangur 1966, 6. tölublað, Blaðsíða 8

Gatan, sem heitir Einimelur hefur enn ekki verið malbikuð og iþegar við komum þangað um miðaftansleytið nú á dögun- um þunftum við að stikfla á mill'li forar

41. árgangur 1966, 6. tölublað, Blaðsíða 12

Eimreiðin er vafin svörtum sorg- arslæðum, og framan á henni (yfir hllífinni — „the cowcatcher") er blómsveigur með mynd forsetans.

41. árgangur 1966, 26. tölublað, Blaðsíða 7

Skólar hófusf, — menn settust enn á ný á ryk- fallna skólatoekki — og Kjarval átti merkisafmæli. Boðuð var fæðing íslenzks sjónvarps.

41. árgangur 1966, 33. tölublað, Blaðsíða 7

Þú brást slæðu yfir sorg mína, þótt þú gætir ekki hulið hana. Þú deyfðir sviðann í sárunum, þótt þú gætir ekki grætt þau.

41. árgangur 1966, 6. tölublað, Blaðsíða 1

þar sem lestin nam staðar, beið hennar hópur syrgjenda. í stærri borgunum voru haldnar minningarat- hafnir, en í minni byggðarlögum á leið- inni lét fóflkið sorg