Þjóðviljinn - 31. október 1967
32. árgangur 1967, 245. tölublað, Blaðsíða 7
„f dögun rísa fjöll úr þoku og þögn“.
Þjóðviljinn - 02. júlí 1967
32. árgangur 1967, 144. tölublað, Blaðsíða 12
Hvenær verða svo þessar sex U-laga íbúðarblokkir tilbúnar fyrir reykvískar fjölskyldur tij þess að flytja inn og lifa lífinu í gleði og sorg líðandi stundar?
Þjóðviljinn - 17. september 1967
32. árgangur 1967, 208. tölublað, Blaðsíða 7
Á mánudagsmorgun var lagt af stað vestur á ný. Nauðsyn- legt er að fara vötnin að morgni till, útskýrði bílstjórinn, þvi síðdegis vex aevinlega í þeim.
Þjóðviljinn - 24. desember 1967
32. árgangur 1967, Jólablað Þjóðviljans, Blaðsíða 31
Fólk hefur aldrei vitað aðra eins sorg. Konan er eins og steingjörvingur. Það er líkast því, sem hún gangi í leiðslu dagana fyrir jarðarförina.
Þjóðviljinn - 23. mars 1967
32. árgangur 1967, Ferðamál, Blaðsíða 4
dvelja^ nú þar um páskana og þykir engum mikið Sex hundruð Islendingar lögðu leið sína til Majorka á liðnu ári, sagði Guðni Þórðar- son í stuttu spjalli á dögun
Þjóðviljinn - 24. desember 1967
32. árgangur 1967, Jólablað Þjóðviljans, Blaðsíða 53
Þetta er sorg, sem felur í sér hugg- un. Mest óttast hún, að tíminn fjarlægi hann smám saman. Hún á ekki mynd af honum.
Þjóðviljinn - 11. október 1967
32. árgangur 1967, 228. tölublað, Blaðsíða 4
* JJvemig tök hefur svo verkalýðshreyfingin á því að láta vilja sinn móta störf Alþingis, hins ný- kjöma?
Þjóðviljinn - 25. maí 1967
32. árgangur 1967, 114. tölublað, Blaðsíða 7
En Eins og lesendur minnast fylgdist Rögnvaldur Hannesson með stríðsglæparéttarhöldunum, sem kennd vom við Bertrand Russell, í Stolckhólmi á dögun- um og'
Þjóðviljinn - 06. júní 1967
32. árgangur 1967, 124. tölublað, Blaðsíða 1
KAÍRÓ og TELAVIV 5/6 — Stríðið milli ísraels og arabaríkjanna sem hætta hefur verið ábundanfarnar tvær-þrjár vikur að brytist út hófst í dögun í morgun.
Þjóðviljinn - 05. febrúar 1967
32. árgangur 1967, 30. tölublað, Blaðsíða 13
ekkert; '«$tir. slíér- inu sem faðir hennai’hafði'Stéý'.t á, né hafinu sem möðii’ henfjar starði á, þegar Húp Vat með sjálfri sér, né ejCtiþ þesáari hræðilegu sorg