Þjóðviljinn - 17. október 1970
35. árgangur 1970, 236. tölublað, Blaðsíða 5
fl e« Sm • pH Sð • íH fl fl © g cO *o cö í-< *<U WD s s <D ~ g & fi g * _ ’nj WD I'S 3 I J3 <D i H IO o M , c3 Æ -® f Í5 « K ^ •a’
Þjóðviljinn - 08. mars 1970
35. árgangur 1970, 56. tölublað, Blaðsíða 2
Ke2 c3 35. Kd3 b4 36. Bb6 e5 37. Ba5 e4t 38. Kc2 h4 39. Hbl h3 40. g3 Kf7 41. Bxb4 Bb2 42. Bxc3 Bxc3 (Uppgjöf var hér fyllilega tíma- bær.) 43.
Þjóðviljinn - 23. júní 1970
35. árgangur 1970, 137. tölublað, Blaðsíða 11
GLUGGAS MIÐJAN Síðumúja 12 - Sími 38220 0 Wshí C3 isi Q carmen með carmen Carmen töfrar lagningu í hár yðar á 10 mínútum.
Þjóðviljinn - 16. apríl 1970
35. árgangur 1970, 85. tölublað, Blaðsíða 4
fraim, er sú staðreynd, að jarðvegseitrun er nú orðdn ■ þekkt og ekki óaiiigenig í nánd við áliðjuver, og það þó þar sóu notuð fullikommu.stu tselki til reykh rei
Þjóðviljinn - 29. júlí 1970
35. árgangur 1970, 168. tölublað, Blaðsíða 3
Vand-kvæðin á ha-gnýtin-gu þess- ara rei-kninga til skýrslu-gerðar stafa fyrst og f-remst af því að ósamræm; í uppsetnin-gu þeirra er mikið.
Þjóðviljinn - 31. maí 1970
35. árgangur 1970, 119. tölublað, Blaðsíða 8
E-inn bæjarfulltrúi Heimastjó-i-nar- manna sat þá hjá o-g höfðu and- stæðingar rei-knað með atkvæði ha-ns við þes-sa sölu. Nú er komin Sundaihöín.
Þjóðviljinn - 18. apríl 1970
35. árgangur 1970, 87. tölublað, Blaðsíða 6
^ Ö - »-10 •5' §, c .32f tej, tn C3*0“ 3 ►a 2. *ð 3 < <0 « 03' H» M ^ U) m 3 s*r 05 » »' << a < sc I—• - tu CL. ^ c <6.
Þjóðviljinn - 10. mars 1970
35. árgangur 1970, 57. tölublað, Blaðsíða 10
. — Það hefur víst ald-rei hent nokkurn k-arlm-ann. Hún brosti. — Ég get h-aldið bonum utanvið þetta og geri það ef ég mögulega get. —t Kvenmannsverk?
Þjóðviljinn - 03. apríl 1970
35. árgangur 1970, 74. tölublað, Blaðsíða 10
Bréfið var stflað til Brésjnéfs flokksformanns, Kosygins for- sætisráðheni'a og Podgomiís fcxr- seta og er það unddrritað af And- rei Sakharof, sem nefndur hef
Þjóðviljinn - 21. mars 1970
35. árgangur 1970, 67. tölublað, Blaðsíða 10
— Klukkuna vantar kortér í tíu, tautaði hann gremjulega, en sarnt rei-s h-ann upp úr stólnum, því að bann vissi a-f reynslunni að Andersen fengi vilja sínum