54. árgangur 1979, 31. tölublað, Blaðsíða 12

Þar er hinsvegar sorg- lega lítiö aö sjá af verkum Einars, sem telja má skáldskaparlegs eölis.

54. árgangur 1979, 26. tölublað, Blaðsíða 10

Nú eru gömlu hjónin fallin frá, sem fyrir dögun komin voru á stjá og háöu störfin heima um daga og ár og hérna glöddust bæöi og felldu tár.

54. árgangur 1979, 42. tölublað, Blaðsíða 11

Þorsteinsson Ný frumefni verða til, þiðna, leka niður rúðuna. Týnast. FYRSTI Þó að ekkert sé í rauninni, til nýtt undir sólinni.

54. árgangur 1979, 6. tölublað, Blaðsíða 2

Gleöi þeirra er gleöi okkar, sorg þeirra, sorg okkar, sigur þeirra, okkar sigur og ósigur þeirra, okkar tap.

54. árgangur 1979, 43. tölublað - Jólablað, Blaðsíða 19

.: Haröúö manns viö mann er böl múgum lýöa sorg og kvöl.

54. árgangur 1979, 11. tölublað, Blaðsíða 11

Staðreyndin hefur beöið ósigur. yj Svo líður að dögun, og það er engu líkara en fræðibækurnar missi áleitni sína í grámóðu morgunsins.

54. árgangur 1979, 20. tölublað, Blaðsíða 5

BÓKINNI Þú hefur skilið mig eftir hjá öllum þessum minningum sem ást mín gaf þér meö heimi sínum úr ilmi og á þessari stundu í dagrenningu er ég haldinn sorg

54. árgangur 1979, 10. tölublað, Blaðsíða 9

til aö eta þær...“ Ein af myndunum sem fylgdu grein Morgunblaösins var af tveim konum og undir henni stóö feitletrað: „Þessi mynd sem sýnir takarmkalausa sorg

54. árgangur 1979, 18. tölublað, Blaðsíða 7

Hann byrgði inni sorg sína, og vildi ekki ræöa um hana viö nokkurn mann. Sú eina manneskja, sem hann heföi getaö talaö viö, var dáin.

54. árgangur 1979, 12. tölublað, Blaðsíða 5

Mór varð hugsað til pýska baróns- ins pegar óg mátti í bæinn á dögun- um að kaupa mér nýja druslu af pví druslan sem ég ók í var meira að segja hætt að vekja