Skírnir - 1995
169. árgangur 1995, Haust, Qupperneq 450
BERGMANN SKÍRNIR sig af Sigurði sem „skein sem sól meðal manna“, en rifjar í sömu ræðu upp ljúfa hjúskaparsælu þeirra morguninn hinsta þegar „hann fer á fætur í dögun
Skírnir - 1995
169. árgangur 1995, Vor, Qupperneq 215
Kunnug- legur fjárhópur er á ferð á bakhlið hundrað krónanna en á fram- hlið þeirra er mynd af Hólum í Hjaltadal - ný tilvísun til kirkju- og menntastofnana lýðveldisins
Skírnir - 1992
166. árgangur 1992, Haust, Qupperneq 484
Frá hvaða stöð er ferðast til Lwów, ef ekki í svefni, við dögun þegar ferðataskan er döggvot, um leið og það fæðast hraðlestir og tundurskeyti.
Skírnir - 1992
166. árgangur 1992, Haust, Qupperneq 486
ristu, klipptu og skáru útblásin klæði preláta og torga og húsaþyrpinga, trén féllu hljóðlaust, eins og í frumskógi, og dómkirkjan nötraði og fólk kvaddist í dögun
Skírnir - 1993
167. árgangur 1993, Haust, Qupperneq 525
gangi ekki upp og grunsmíði eða vonarsmíði Þorsteins leiði hann út í torfærur, þar sem engu er líkara en: [...] ókleif fjöll [...] myrkvuðu hverja vonglaða dögun
Skírnir - 1996
170. árgangur 1996, Haust, Qupperneq 274
Hann bendir á að þessar ný- íslensku bókmenntir séu bæði að máli og efni framhald hinna fornu skáldmennta og sem slíkar verðskuldi þær að Norður- landabúar gefi
Skírnir - 1994
168. árgangur 1994, Vor, Qupperneq 225
styrkja angur konunnar með kraftmeiri orðum á íslensku sem gerir kvæðið tilfinninga- þrungnara og ýtir undir þá skynjun lesandans að hún hafi orðið fyrir mikilli sorg
Skírnir - 1994
168. árgangur 1994, Vor, Qupperneq 227
Myndin sem Lorca setur fram um stórborgina í dögun er hér skýr, og þýðing Jóns Halls fer mjög nærri frumtextanum.
Skírnir - 1993
167. árgangur 1993, Vor, Qupperneq 62
Solidarity (Cambridge University Press 1989), s. 96-121. 49 I Dögun (Morgenröte) telur Nietzsche líka upp höfuðdygðirnar fjórar: „Hreinskilni gagnvart sjálfum
Skírnir - 1996
170. árgangur 1996, Haust, Qupperneq 495
Merking ljóðanna er annars borin uppi af hefðbundnum táknmyndaheimi: skilum dags og nætur („Dögun“, 1993, s. 50), hringrás árstíða („Ratsjá vongleðinnar I-V“,
Takutiguk
Inerneri quppernikkaarlugit