67. árgangur 1992, 34. tölublað, Blaðsíða 2

Með hjartað fullt af þessum dásamlegu tónum sem hún ein gat túlkað svo unaðslega svo gagntakandi í gleði og sorg gafst hún upp.

67. árgangur 1992, 21. tölublað, Blaðsíða 9

Það sama gildir um sálarlífið, sorg, gleði og reiði hafa breytilega liti sem dreif- ast úr sálarlífinu út í áruna.

67. árgangur 1992, 6. tölublað, Blaðsíða 10

Undir morgun réðst Nazar enn á brems- una og benti mér á mannvirki mikil í dögun- inni með orðunum „Bæka-Núr“.

67. árgangur 1992, 2. tölublað, Blaðsíða 5

Það skal gert og rétt er það svona, eins og það raunar var í Lesbók á sínum tíma: Er sárasta sorg okkur mætir og söknuður huga vorn grætir, þá líður sem leiftur

67. árgangur 1992, 23. tölublað, Blaðsíða 9

Öll sorg er nám, og þeir, sem þekkja fiest, þá bítur sárast beiskja sannleikans, því skilningstréð er ekki lífsins eik. (Þýð. Matthías Jochumson.)

67. árgangur 1992, 31. tölublað, Blaðsíða 2

Þegar særinn sauð á keipum, söngur storms lét hátt í reipum, þá var henni ei sorg í sál.

67. árgangur 1992, 33. tölublað, Blaðsíða 6

Hún grætur hvorki né kjökrar, sorg hennar er innibyrgð og hljóðlát. Þetta vissu sum tónskáld, t.d. Mozart.

67. árgangur 1992, 5. tölublað, Blaðsíða 2

Það er sorg- legur misskilningur; um allt land er yfrið nóg af alvöru skemmtikröftum. Lofíð þeim að komna fram.

67. árgangur 1992, 35. tölublað, Blaðsíða 10

Enn minnast menn þeirrar vísu sem Ármóður orti: Eg mun Ermingerði, nema önnur sköp verði - margur elur sorg of svinna - síðan aldri finna.

67. árgangur 1992, 12. tölublað, Blaðsíða 9

GUÐNI MÁR HENNINGSSON Til Steinu Þegar sálin sólu myrkvar og sorg er þung sem blý þegar efinn í æðum rennur og allt er yrjótt og grátt þá skulum við ástin