72. árgangur 1997, 15. febrúar, Blaðsíða 15

Þegar ég kom heim eftir þessa undarlegu reynslu kom mér vart dúr á auga, bæði af sorg og þessari skrýtnu sýn, svo að strax í birtingu dreif ég mig á vinnustofuna

72. árgangur 1997, 29. nóvember, Blaðsíða 2

„Þetta er allt veraldlegur skáldskap- ur og tónskáld endurreisnartímans leituðu gjarnan í það sem manninum er hvað hug- stæðast, ástina með trega sínum og sorg

72. árgangur 1997, 12. júlí, Blaðsíða 3

Dótturmissirinn var Jóni ákaflega þungbær, og hann sneri sér þegar í stað að tónsmíðum til að fá útrás fyrir sorg sína og reiði.

72. árgangur 1997, 2. ágúst, Blaðsíða 8

En hún er eins sundurlaus og óskil- greinanleg og ilmurinn og ég veit það eitt, að hér er hvorki gleði né sorg. Það kemur enginn að taka á móti mér.

72. árgangur 1997, 23. ágúst, Blaðsíða 3

Höfuðdyggðin yar að afsala sér öllum holdlegum hvötum. í Krita Yuga voru engir sjúkdómar, engin hrörnun, engin sorg og enginn ótti.

72. árgangur 1997, 13. september, Blaðsíða 9

“ I svipnum býr ekki nein krafa ásökun, vorkunn né bæn, ótti né sorg eins og fyrrum.

72. árgangur 1997, 13. september, Blaðsíða 20

undir snúna kaldhæðni óperunnar ef Don Ottavio er nægilega heybrókarlegur til að áhorfandinn skilji kvöl Önnu, sem hefur upplifað flagarann og vill nú aukaár í sorg

72. árgangur 1997, 25. janúar, Blaðsíða 17

Sambandi fólks í gleði og sorg er lýst af inn- sæi. Bróðirinn Jesper er andspyrnumaður á stríðsárunum og byltingarmaður.

72. árgangur 1997, 4. október, Blaðsíða 3

Öll sú sorg og öll þau tár sem við urðum vitni að við fréttaflutning af andláti hennar og jarðarför sýnir svo að ekki verður um villst að nútímamaðurinn er síður

72. árgangur 1997, 15. mars, Blaðsíða 19

Ljóðið er eftir Jacopone da Todi frá þrettándu öld og fjallar um sorg og þjáningu Maríu við krossinn.