74. árgangur 1999, 27. nóvember, Blaðsíða 12

Hvað hæfir betur rómantískri skáldsögu en sorg- legur dauði þessa eldhuga?

74. árgangur 1999, 4. desember, Blaðsíða 5

Guðbergur Bergsson kallar íróníu „tamið háð“ og segir að „háð sem ristir djúpt hefur jafnan harm- leikinn að grunntóni, sorg mannsins og varn- arleysi hans gagnvart

74. árgangur 1999, 2. október, Blaðsíða 14

Svalgeims stígu sorg þrunginn suður á Vendil-Skaga. Minn þar sonur sefur á svæfli grafarinnar. Dánarvonirhonumhjá hvíla æsku minnar.

74. árgangur 1999, 4. desember, Blaðsíða 4

Unaður - og sorg. Alveg á næstu grösum hvað við annað. VI.

74. árgangur 1999, 4. desember, Blaðsíða 15

Augun eru að sökkva inn íhöfuðkúpuna af sorg og égþarf að elska meira ogmeira til að sorgin sefíst í brjóstinu. En hún sefast ekki, hún byrjar að vaxa.

74. árgangur 1999, 10. apríl, Blaðsíða 19

stjama reikar systurskugginn gegnum þögulan lundinn til að heilsa öndum hetjanna, blæðan di höfðum; og lágt óma í sefínu dimmar flautur haustsins. 0, stoltari sorg

74. árgangur 1999, 5. júní, Blaðsíða 19

April 1945“, Sorg- arkonsert fyrir fiðlu og hljómsveit, Strengja- kvartett nr. 2.

74. árgangur 1999, 6. mars, Blaðsíða 7

myrkrið snertingin ein er eftw ást mín, í blindum taugum, snertu mig snertu mig ljós sem lifir (Kvæði 84) ÞETTA ljóð býr yfir mikilli fegurð og mikilli sorg

74. árgangur 1999, 23. janúar, Blaðsíða 2

BLÁSARASVEIT REYKJAVÍKUR t SELTJARNARNESKIRKJU FYRSTU TÓNLEIKAR NÝ- STOFNAÐRAR SVEITAR Morgunblaðið/Jón Svavarsson HIN splunkunýja Blásarasveit Reykjavíkur

74. árgangur 1999, 10. júlí, Blaðsíða 13

„Hann var í mikilli sorg og lægð þegar hann skrifaði þetta verk. Stundum erum við komin al- veg niður á botninn.