Morgunblaðið - 11. februar 2001
89. árgangur 2001, 35. tölublað, Síða 37
Það bar ekki ósjaldan við að þú sast inn í herbergi hjá mér, þá yf- irleitt samkvæmt minni beiðni, og reyndir að troða í mig réttum tónum á nýjustu dægurlögunum
Morgunblaðið - 14. oktober 2001
89. árgangur 2001, Morgunblaðið B, Síða 5
Stundum endist umtalið allt upp í rúma níu mánuði, því afleiðing- arnar eru ekki ósjaldan barns- fæðingar, vandræði með feðranir o.þ.h.
Morgunblaðið - 16. februar 2001
89. árgangur 2001, 39. tölublað, Síða 33
Hann átti sæti í nefnd, sem tekur fyrir klögumál á hendur breskum blöðum og þar kom hans eigið blað ekki ósjaldan við sögu.
Morgunblaðið - 04. februar 2001
89. árgangur 2001, 29. tölublað, Síða 41
fóru synir mínir ekki ósjaldan í heimsókn til frænda síns og fengu að fara á hestbak.
Morgunblaðið - 23. desember 2001
89. árgangur 2001, 295. tölublað, Síða 4
Og það var ekki ósjaldan að það væri eins og hjá Jóni úr Vör að það lægi fiskur á bæjarhellunni þegar maður kom á fætur á morgnana.“ Alþýðubærinn Krókur opnaður
Morgunblaðið - 30. mars 2001
89. árgangur 2001, 75. tölublað, Síða 54
Það var því ekki ósjaldan að hann hringdi til að fá fregnir af fólkinu sínu. Afi hafði gaman af að ferðast um Ísland.
Morgunblaðið - 17. januar 2001
89. árgangur 2001, 13. tölublað, Síða 45
Það var ekki ósjaldan að þau komu færandi hendi á vorin með sjaldgæfar, fallegar plöntur í garða okkar vinanna.
Morgunblaðið - 04. februar 2001
89. árgangur 2001, Morgunblaðið B, Síða 10
Gagnrýni maka er stundum stingandi þegar uppáhalds sjónvarpsþátturinn hef- ur sloppið framhjá upptökunni, sem gerist ekki ósjaldan.
Morgunblaðið - 08. juni 2001
89. árgangur 2001, 127. tölublað, Síða 49
Það var ekki ósjaldan sem hann horfði yfir stelpnahópinn sinn, ömmu, mömmu og systur hennar tvær og okkur fjórar dætradætur sínar og sagði sig ríkasta mann
Morgunblaðið - 29. september 2001
89. árgangur 2001, 222. tölublað, Síða 41
Það kom ekki ósjaldan fyrir að hann gróf niður á öskulag eða annað áhugavert og þá var umsvifalaust hringt suður í Sigurð Þórarinsson og síðar Guðrúnu Larsen