Dagblaðið Vísir - DV - 21. maí 2005
95. árgangur 2005, 108. tölublað-Helgarblað, Blaðsíða 11
Gleði breyttist í sorg þegar smáhundur komst í leitirnar llið rændum ekki smáhundimim „Það er af og frá að við höfum rænt þessum hundi," segir Steinunn Friðriksdóttir
Dagblaðið Vísir - DV - 15. janúar 2005
95. árgangur 2005, 12. tölublað-Helgarblað, Blaðsíða 28
Hún hefur þurft að gh'ma við mikla sorg um ævina en ávallt haldið ótrauð áffam að lifa h'finu eins vel hún getur.
Dagblaðið Vísir - DV - 05. mars 2005
95. árgangur 2005, 53. tölublað-Helgarblað, Blaðsíða 1
Fjölskylda hennar er samheldin í sorg sinni en hún hefur þurft að þola ótrúlegar hremmingar út af arfgengu og banvænu geni sem rakið ertil Vestfjarða.
Dagblaðið Vísir - DV - 14. júlí 2005
95. árgangur 2005, 154. tölublað, Blaðsíða 1
Systir Gísla, Þórkatla, segir fjölskylduna í sorg vegna málsins. Gísli heimsótti hana til Bandarikjanna áður en hann hvarf.
Dagblaðið Vísir - DV - 18. ágúst 2005
95. árgangur 2005, 185. tölublað, Blaðsíða 1
Bls. 8 Faáip hinnar myrtu af Vellinu „HeimiliD undirlagt af sorg". rzz&rra p, 5777000 ‘}(raun()œr 121
Dagblaðið Vísir - DV - 22. október 2005
95. árgangur 2005, 241. tölublað-Helgarblað, Blaðsíða 6
En þó faðirinn sætti sig við að dóttir s£n hafi ekki treyst sér til þess átti hann von á öðru frá yfir- völdum.
Dagblaðið Vísir - DV - 12. mars 2005
95. árgangur 2005, 57. tölublað-Helgarblað, Blaðsíða 27
Sorg þessa fólks er mikil en þjóðfélagið er ekki tilbúið að viðurkenna hana. Mikil þögn hefur ríkt um þetta málefni.
Dagblaðið Vísir - DV - 21. október 2005
95. árgangur 2005, 240. tölublað, Blaðsíða 33
Sorg liðinna Ef höfundur hefði komist að þeirri krassandi niðurstöðu að Lára hefði verið dæmd á röngum forsendum hefði verið auðveldara að skilja tilgang og
Dagblaðið Vísir - DV - 04. febrúar 2005
95. árgangur 2005, 29. tölublað, Blaðsíða 9
Hagamelsmamman dæmd á Sogn Málið vakti mikinn óhug og ríkti myrkur og sorg í Vesturbæ Reykjavíkur.
Dagblaðið Vísir - DV - 27. ágúst 2005
95. árgangur 2005, 193. tölublað-Helgarblað, Blaðsíða 12
Eftir sitja tvær fjölskyldur í sorg. Einn er látinn og annar mun dvelja á Litla-Hrauni næsta áratuginn.