Fjölnir - 1844
7. árgangur 1844, Sjöunda ár, Blaðsíða 94
landamœrum (þó takmark sje ágætlega gott orð); fóru stjórnendurnir fram með sömu grimmd og áður (4328), þó það sje líkt og fara fram mót einhverjum með heilagrar kirkju
Fjölnir - 1835
1. árgangur 1835, Útlenzki og almenni flokkurinn, Blaðsíða 130
pvínæst lét hann reísa kirkju á Ótahítí bæði mikla og fagra, og að j»vx búnu stefndi hann j»íng og mælti á {»essa leíð: ”Væri ég ennþá heíðinn eínsog j»ið, mundi
Fjölnir - 1844
7. árgangur 1844, Sjöunda ár, Blaðsíða 14
Fyrir liðugum 20 árum síöan tók að brydda á því, að bæði hreppstjórar og aðrir veraldlegir enibættismenn tregð- uðust við að gjalda tíund presti og kirkju, og
Fjölnir - 1847
9. árgangur 1847, Níunda ár, Blaðsíða 93
niönnum víðast hvar hægast iiiii alla fundi og umsjón efna sinna, ef deildirnar eru ekki stærri enn svo, sem nú var sagt, [>ar seni menn geta þá hitzt við kirkju
Fjölnir - 1839
5. árgangur 1839, Íslendski flokkurinn, Blaðsíða 132
Hjer er í eínni áfastri runu ætlað til að greíða í sundnr hinar lielstu greínirnar í sálarfræðinni og trúarbragðaheímsspekinni, kirkju-eður kirkjulærdóma-sögiinni
Fjölnir - 1847
9. árgangur 1847, Níunda ár, Blaðsíða 4
Hann var grafinn í hjástoðar-kirkjugarði, sem kallaður er, í þeirn hluta hans, er liggur til þrenningar- kirkju, Ltr.
Fjölnir - 1838
4. árgangur 1838, Frjettabálkurinn, Blaðsíða 36
því ekkji gjetur það heítið aö óþörfu, þegar að vísum er að gánga þvílíkum ávinníngji; ekkji er guöi meíri dírkun sínd, þó verið sje heíina eður farið til kirkju
Fjölnir - 1839
5. árgangur 1839, Frjettabálkurinn, Blaðsíða 10
I sömu sveítinni vildu þetta ár þau óhöpp til, að barn hjer um 10 vetra, sem var á leíð til kirkju með móður sinni, flaut af hestinum og drukknaði í Hafursá.
Fjölnir - 1838
4. árgangur 1838, Íslenzkji flokkurinn, Blaðsíða 34
stjarnan þd sharti slijær, hún shal eí framar pi'na sjtín mina; jiví aðrar fegri eru tvær, er mjer tindra miltlu nær, og undir Svövu angnahrúnum sltjína. 22
Fjölnir - 1837
3. árgangur 1837, Íslenzkji flokkurinn, Blaðsíða 26
Til eru líka stærri hortittir, so sem þegar skáldiö seígir: “kát, og fe'kk til fulls Förgun sorgar lilýa (1., 22.), eða “átti med tir/nar háttum tiginn nid” (1