Andvari - 1985
110. árgangur 1985, 1. Tölublað, Blaðsíða 128
Ég þarf ekki að rekja marga slíka vitnisburði um vald tónlistarinnar yfír mönnunum: Mín hæsta sorg og mín æðsta gleði, þær hittast i söngvanna hæðum.
Andvari - 1960
85. árgangur 1960, 3. Tölublað, Blaðsíða 285
Eins og þögul sorg líður hvítur svanur yfir ásýnd vatnsins. Djúpir skuggar sökkva til botns, og himinninn gárast ljósi, — því að svanurinn syngur.
Andvari - 1959
84. árgangur 1959, 2. Tölublað, Blaðsíða 210
Hann ber Jiæi: utan á sér, svo að Jrær eru líkari fötum en mennsku lífi í gleði eða sorg.
Andvari - 1968
93. árgangur 1968, 1. Tölublað, Blaðsíða 164
En þess her vel að minnast, að harmur Egils er ekki aðeins söknuður föður eftir ástmög sinn, heldur og sorg í upphaflegum skilningi, áhyggjur: „Ættar skjpldr af
Andvari - 1970
95. árgangur 1970, 1. Tölublað, Blaðsíða 101
er sá dagur kom, er konungur hafði á kveðið, þá kvað Sighvatur vísu þessa: Seinn þykki mér sunnan sókndjarfr Haralds arfi, langr es, en lýðum þröngir lífs sorg
Andvari - 2005
130. árgangur 2005, 1. Tölublað, Blaðsíða 127
Smári um ský sem hesta- stóð, Einar Benediktsson og Tómas Guðmundsson tala um öldur eins og þær væru hestar, en Jóhann Sigurjónsson líkir myrkrinu við hest í „Sorg
Andvari - 2004
129. árgangur 2004, 1. Tölublað, Blaðsíða 84
Og fiskimannabrjóstin urðu full af sorg og kvíða, - það sló fölva á rauðblá sundin milli lands og eyja, og liljumar og rósimar í hálfrökkri sig hneigðu og hvísluðu
Andvari - 2005
130. árgangur 2005, 1. Tölublað, Blaðsíða 91
mere alvorlig end de fleste gpr paa en af de mest almindelige Tragoedier [svo] i det daglige Liv - forspge at vække Medlidenhed med en Datter af Hverdagens Sorg
Andvari - 2016
141. árgangur 2016, 1. tölublað, Blaðsíða 117
Rit Þórbergs flestöll einkennast einmitt af slíku tvísæi þar sem skiptast á alvara og gaman, sorg og gleði, og hefur skop hans orðið það krydd sem ekki hvað síst
Andvari - 1989
114. árgangur 1989, 1. Tölublað, Blaðsíða 97
Lesandinn á von á átökum sálusorgarans við mannlegan vanda, við sitt eigið líf, við eigin efasemdir, eigin vonbrigði, sorg, söknuð, örvæntingu.