Fjallkonan - 28. nóvember 1908
25. árgangur 1908, 48. tölublað, Blaðsíða 190
mörgum heimilum þar sem húsmæðurnar vöktu fram á nótt við að bæta og gera að fötum barna sinna, og nægði þó ekki tíminn til þess, og því síður til að sauma ný
Fjallkonan - 18. maí 1906
23. árgangur 1906, 22. tölublað, Blaðsíða 86
Freistingin er svo mikil, einkum fyrir efnalitla menn, og þá, er ný- lega hafa byrjað búskap, að engin von er, að allir standist hana.
Fjallkonan - 25. október 1904
21. árgangur 1904, 42. tölublað, Blaðsíða 166
Þjóð vor er að nema ný hugsanalönd. Starfsemi síra Jóns Helgasonar ber ekki hvað sízt vitni um það, og hann er einn þeirra manna, sem vísar henni leiðina.
Fjallkonan - 22. nóvember 1904
21. árgangur 1904, 46. tölublað, Blaðsíða 182
Tilgangur skólans getur ekki aðallega verið sá að vera ný embættismanna-verksmiðja. Til hvers á þá að stofna skólann?
Fjallkonan - 22. nóvember 1904
21. árgangur 1904, 46. tölublað, Blaðsíða 183
Hitt er þrautin þyngri að fá kvöld eftir kvöld húsfylli til þess að horfa á eitthvert dapurleg- asta og ömurlegasta snildarverk ný- liðinnar aldar, Þá þraut
Fjallkonan - 22. mars 1904
21. árgangur 1904, 12. tölublað, Blaðsíða 47
Ný lðg staðfest af konungi 4. þ. m.: 52. Um ábyrgð ráðherra íslands. 53. Um stotnun lagaskóla. 54. Um ef.irlaun emhættismanna. 55.
Fjallkonan - 26. apríl 1904
21. árgangur 1904, 17. tölublað, Blaðsíða 67
Samin var og ný hundalækningareglugerð. IV. Mentamál.
Fjallkonan - 03. maí 1904
21. árgangur 1904, 18. tölublað, Blaðsíða 70
gert í þessu efni, heldur en eitthvert málamynd- arbrugg við þnð „norræna", — hafi ýmigist á því, ef stjórn vor færi nú að ástæðulausu að stofna málinu enn á ný
Fjallkonan - 10. maí 1904
21. árgangur 1904, 19. tölublað, Blaðsíða 75
Sýslufundurinn er ný afstaðinn; sióðfund- xirinn yfir dagana 12.—16. f. m. Hefir „Fjallkonan1* Yafalaust fengið fréttir af honum.
Fjallkonan - 21. apríl 1903
20. árgangur 1903, 16. tölublað, Blaðsíða 62
En brátt bil- uðu tvær af þeim fjórum spraut- um, er bærinn á; önnur af þeim, er heil var eftir, er nálega ný, en sá var gallinn á, að enginn kunni að nota