Fjallkonan - 31. janúar 1887
4. árgangur 1887, 3. tölublað, Blaðsíða 12
að minsta kosti um stund, hafi hún orðið fyrir ástvinamissi eða ann- ari sorg, sem gagntekr konuna; sæki þunglyndi á konuna, skal hún ekki bafa barnið á brjósti
Fjallkonan - 30. september 1899
16. árgangur 1899, 38. tölublað, Blaðsíða 172
útför minnar elsk- uðu eiginkonu Guðbjargar Sveinbjarnardóttur með ná- vist sinni, og vinum mínum fjær og nær, sem hafa sýnt mér innilega hluttekningu í sorg
Fjallkonan - 03. október 1906
23. árgangur 1906, 47. tölublað, Blaðsíða 187
Þegar við urðum fyrir þeirri sáru sorg að sjá á bak okkar elskulega og mann- vænlega syni, Þorsteini, sem andaðist á St.Jósefssystra-spítalanum í Reykjavík síð
Fjallkonan - 22. febrúar 1899
16. árgangur 1899, 7. tölublað, Blaðsíða 27
Morguninn eftir í dögun búum við oss til ferðar, og erum búnir þá hyskið fer á fætur; þökkum bónda fyrir alt vel gert, enn ei hitt, og segíst ég þá ei þurfa járna
Fjallkonan - 30. nóvember 1907
24. árgangur 1907, 48. tölublað, Blaðsíða 189
Ný Goodtemplarastúka í Hafnarfírði Hr. Sigurður Eiríksson, regluboði Goodtemplara, hefir verið hér á ferð þessa viku, til þess að reka erindi reglunnar.
Fjallkonan - 19. nóvember 1887
4. árgangur 1887, 34. tölublað, Blaðsíða 136
Litlu seinna var hon- um fundið það fil, að hann hefði sagt, að „líf Krists hér í heimi væri ekki annað enn eymd og sorg“, og það annað, „að hanu væri jafn föðurnum
Fjallkonan - 10. janúar 1893
10. árgangur 1893, 2. tölublað, Blaðsíða 5
Farísea og presta, knýst til að halda áfram á þeirri braut og leiðist smámsaman til að koma ffam sem Messías, búinn jarteiknalegu kraftaláni og deyr að lokum sorg
Fjallkonan - 30. september 1902
19. árgangur 1902, 38. tölublað, Blaðsíða 2
Ný Ijóðabók. Guðm. Friðjónsson. TJr keimahögutn. Rvík.
Fjallkonan - 02. júní 1909
26. árgangur 1909, 20. tölublað, Blaðsíða 79
Magnús bæjarfógeti Jónsson og kona hans urðu fyrir þeirri sorg 29. f. m. að missa barn sif.t rúmlega tveggja mánaða gamalt.
Fjallkonan - 12. mars 1902
19. árgangur 1902, 9. tölublað, Blaðsíða 4
Pau fóru aftur á stað um morguninn í dögun, og lá þá betur á þeim, svo að Lárus fann þá ekki til leiðinda.