Austri - 23. desember 1892
2. árgangur 1892, 35. tölublað, Blaðsíða 140
Hús eru þar ágcet og ný lokið við að byggja allan bæinn af nýju. j>ar er silungs- veiði og reki og má eílaust koma á æðarvurpi í vatni rétt íjyrir neðau tún-
Austri - 18. október 1902
12. árgangur 1902, 37. tölublað, Blaðsíða 133
- leysi fær eigi á hann í pvf efni.þannig var hann mikið lengi lasiun aflnnflu- enza í fyrravetur, en samt bjó hann skáldhaudrit sin undir prentun og orti ný
Austri - 10. mars 1898
8. árgangur 1898, 7. tölublað, Blaðsíða 28
Þakkaravarp frá einum af peirn ótal mörgu, sem Sybillu elixírinn heíi'r frelsað og gjört unga á ný.
Austri - 17. febrúar 1900
10. árgangur 1900, 6. tölublað, Blaðsíða 22
Öllum peim, sem í ár hafa íhyggju að byggja sér ný hús eða að láta gjöra við hin gömlu hús sin, og vantar pakpappa, piljupappa eða „Isolerings- pappa“ ráðlegg
Austri - 08. júní 1912
22. árgangur 1912, 23. tölublað, Blaðsíða 81
í síðasta útlenzka blaðinu, er vér hofum séð, „Bergens Tidende" frá 24. maí, segir pannig í skeyti frá Hróarskeldu pá um morguninn: „Frá því í dögun í morgun
Austri - 23. janúar 1906
16. árgangur 1906, 2. tölublað, Blaðsíða 6
i flagið turnips harð- gerðri og þurítar iítilli tegund—er hann tekur svo upp um haustið og not.ar til gripafóðurs.Eptir uppskeruna, plæg- ir hann flagið á ný
Austri - 26. nóvember 1892
2. árgangur 1892, 32. tölublað, Blaðsíða 127
Reiði, sorg og fyrirlitning blönduðust satnan, Hún íieygði sér ofanyfir hestiim, sem lá í dauðateygjuuum.
Austri - 07. maí 1896
6. árgangur 1896, 13. tölublað, Blaðsíða 51
Oss liefir borizt svolátandi sorg- arfregn: „Sá sorgaratburður skeði pann 20 p. m. í Garði í Aðaldal seint á degi, að vitskertur rnaður, porvaldur Magnús Sigurjó
Austri - 10. október 1896
6. árgangur 1896, 27. tölublað, Blaðsíða 107
H>nn viökvæmi Jöhannes komst við af hjartasorg hennar og ávarpaði hana svo blíðlega sem honum var unnt, pessum orðum: Eyrirgefið pér að eg trufla sorg yðar, en
Austri - 26. september 1914
24. árgangur 1914, 39. tölublað, Blaðsíða 138
Eg efast um að hægt sé að finna pess dætni í verafdarsögunni, að nokkru sinni áður hafi verið meiri eyrnd og sorg samansöfnuð á jifa- litlu svæði og jafn-skömmum