Norðurland - 09. október 1917
17. árgangur 1917, 38. tölublað, Blaðsíða 149
Enginn, sem himnanna miklu skaut geyma sorg fyrir afglöp unnin á œfinni í jarðlifsins hrópandi is.
Norðurland - 02. desember 1909
9. árgangur 1909, 53. tölublað, Blaðsíða 191
Aðalkjarni sögunnar er að lýsa sorg og örvinlun gömlu konunnar yfir því að eiga að skilja við soninn sinn, sem hún elskaði svo heitt.
Norðurland - 16. nóvember 1912
12. árgangur 1912, 49. tölublað, Blaðsíða 188
Pessi þögla sorg, sem æ- tíð varitilliti hennar,er hún horfði áhann, var orð- in honum nær óbærileg. Nú varð að skríða tilskarar.
Norðurland - 10. október 1903
3. árgangur 1903-1904, 3. tölublað, Blaðsíða 9
heiðr- uðu útför okkar elsku- legu móð ur og tengda- móður, frú CHRISTINE Gudmundsen, með nærveru sinni og a ýmsan annan hátt sýndu okkur hluttekning f sorg
Norðurland - 27. febrúar 1904
3. árgangur 1903-1904, 22. tölublað, Blaðsíða 85
Þessi hreyfing, þekkingarhreyfing- in, mentunarhreyfingin nýja, er í vorum augum langvænlegasti ný- græðingurinn, sem nú er sjáanlegur í þjóðlífi voru.
Norðurland - 19. júlí 1902
1. árgangur 1901-1902, 43. tölublað, Blaðsíða 171
Ný saga byrjar í þessu tölubl. „Norðurlands". Hún verður síðust í sögusafni þessa ár- gangs, og vér vonum, að hún þyki bæði falleg og skemtileg.
Norðurland - 04. apríl 1908
7. árgangur 1907-1908, 34. tölublað, Blaðsíða 133
Eg hafði orðið þar fyrir margvíslegri lífsreynslu, áþyggjum og baráttu og sorg og ljúfum unaði og óþrjótandi drengskap góðra manna.
Norðurland - 14. nóvember 1914
14. árgangur 1914, 44. tölublað, Blaðsíða 166
Þegar eg varð fyrir þeirri þungu sorg að missa eiginmann minn Kristján Hclga- son urðu ýmsir nágrannar mínir til þess, að rétta mér hjálparhönd í bágindum mínum
Norðurland - 26. júlí 1913
13. árgangur 1913, 30. tölublað, Blaðsíða 111
Brennur sorg, blika tár yfir brostnum vonum. Svo bjartur og skýr og brosandi hýr, sem blómfögur jurt á vori.
Norðurland - 24. desember 1915
15. árgangur 1915, 50. tölublað, Blaðsíða 163
búa til stöðuvatn úr blóði og gori, kvista af mönnum hendur og fætur, án allra gagnsmuna fyrir nokk- urn lifandi mann, en foreldrar, konur og börn deyja úr sorg