Lesbók Morgunblaðsins - 29. mars 1942
17. árgangur 1942, 6. tölublað, Blaðsíða 95
George nokkrum Grimm var haldið skilnaðarsamsæti á dögun- um í bænum Roseburg í Ameríku.
Lesbók Morgunblaðsins - 26. janúar 1941
16. árgangur 1941, 3. tölublað, Blaðsíða 37
★ ■Söguhetjan, Ólafur Kárason Ljósvíkingur, var svo vandvirk- ur, að „hann sat uppi marga nótt yfir einni setningu sem hann strykaði síðan út í dögun“.
Lesbók Morgunblaðsins - 11. september 1982
57. árgangur 1982, 30. tölublað, Blaðsíða 6
PERLU- FESTIN I DÖGUN Þröstur J. Karlsson Eyjur ein og ein rísa úr sæ og hverfa marglitir fiskar skjótast um í þangheimum...
Lesbók Morgunblaðsins - 19. mars 1972
47. árgangur 1972, 11. tölublað, Blaðsíða 2
Ofurmennið var ný blekking, ný huggun og ný guðsmynd, en svo erfið blekking, að maðurinn fékk ekki axlað hana, enda varð Nietzsche geðveikur.
Lesbók Morgunblaðsins - 01. janúar 1997
72. árgangur 1997, Titilblað, Blaðsíða 1
Sorg, Augu þín, 31. tbl. bls. 10. Óskastund, Rósin, Vindurinn, 47. tbl. bls. 12. Guðrún G. Jónsdóttir: Gefðu mér tíma, 50. tbl. bls. 18.
Lesbók Morgunblaðsins - 27. maí 2006
81. árgangur 2006, 27. maí, Blaðsíða 8
Nú tala höfundar opinskátt um tilfinn- ingar sínar til hins látna og þá sorg sem þeir upplifa vegna dauða hans.
Lesbók Morgunblaðsins - 22. desember 2001
76. árgangur 2001, 22. desember, Blaðsíða 19
Þeim hefur tekist að gera umræðu um sorg mun opnari í þjóðfélaginu en áður var og skap- að skilning á því að sorg sé eðlileg, að hún geti birst með ýmsum hætti
Lesbók Morgunblaðsins - 03. ágúst 1996
71. árgangur 1996, 3. ágúst, Blaðsíða 12
En nú í þessu Iogni, þessari hljóðu sorg sem er alls staðar hérna í húsinu - inni í okkur öllum sem elskum þig svo heitt, ertu allt í einu kominn til okkar eins
Lesbók Morgunblaðsins - 06. mars 1977
52. árgangur 1977, 9. tölublað, Blaðsíða 3
Tré stóðu enn uppi, en alveg visnuð, ný tré uxu geysihratt, menn og skepnur veiktust með likum hætti af geislaeitrun.
Lesbók Morgunblaðsins - 04. júlí 1943
18. árgangur 1943, 25. tölublað, Blaðsíða 205
I árgliti lögurinn ógnirnar fól, enn var í dögun hjá foreldrum skjól. Lífsstörfin biðu og brennandi spár. í brjósti var friður og kæti þau ár.