Ný félagsrit - 1863
23. árgangur 1863, Megintexti, Blaðsíða 78
Iunanríkisstjiirnin er aíi öllu samdóma kirkju og kennslustjórninni í þessu efni, og bÆur því stipt- amtmanninn (amtmanninn) ab fara bæbi sjálfur eptir reglum
Ný félagsrit - 1863
23. árgangur 1863, Megintexti, Blaðsíða 85
framgengt, að konúngnr skrifi undir hinn íslenzka texta laganna, og munu Íslendíngar eiga það að þakka sanngirni og réttsýni þess ráðgjafa, sem nú stjórnar kirkju
Ný félagsrit - 1844
4. árgangur 1844, Megintexti, Blaðsíða 116
styftjast vift enn heiftna heimspeki; leiddi þá af því, aft ókristilegar hugmyndir smeygftu sér inn í trúarlærdómana, kristnin blandaftist beiftni, og kristinni kirkju
Ný félagsrit - 1844
4. árgangur 1844, Megintexti, Blaðsíða 148
b) ab Bjarni nokkurr þorleifsson hafi verib grafinn í Knarar kirkju garbi, meb tregbu og o'vibkunnanlegum líksaung, og ab ekki bafi verib yfir honum lesin jtau
Ný félagsrit - 1855
15. árgangur 1855, Megintexti, Blaðsíða 90
Vifi máldaga Gar&a- kirkju á Álptanesi er ritaf) bref, sem segir svo: r.Tón meb Gu&s miskun biskup í Skálholti gjörir kunnigt, at anno 1340 16. kal. jan. keyptum
Ný félagsrit - 1871
28. árgangur 1871, Megintexti, Blaðsíða 131
En hann gaf engar nákvæmar reglur um, hversu ákvefea skyldi takmörk kirkju- og ríkisvaldsins, enda varfe hann líka á efri árum sínum afe horfa á þafe mefe þúngu
Ný félagsrit - 1871
28. árgangur 1871, Megintexti, Blaðsíða 135
III, Pag. 91—92 og 495—500. íslemkur kirkju- rettnr eptir Jón Pétursson, Rvík. 1863, 15. grein.
Ný félagsrit - 1871
28. árgangur 1871, Megintexti, Blaðsíða 144
þurfi aí> grípa til þeirra óyndis- úrræöa, sem ymsir hafa mælt fram me& í Danmörku, aö stefna sækendunum saman, og láta þá prédika alla útaf sama texta í kirkju
Ný félagsrit - 1872
29. árgangur 1872, Megintexti, Blaðsíða 16
. — þ>á er og kirkju- réttur vor og Dana talsvert frábrugbinn hvor öbrum í ymsum greinum. — Loks er enn réttarsaga vor næsta ólík réttarsögu Dana, eins og hverjum
Ný félagsrit - 1860
20. árgangur 1860, Megintexti, Blaðsíða 43
Mér gafst því ekki tóm til ab skoba bæinn ebr dóm- kirkju hans, heldr ab eins ab leiba sjónum hérabib, og er þab einkar frítt, landib blómlegt, og fell og hálsar