Norðurljósið - 06. janúar 1887
1. árgangur 1886-1887, 10. tölublað, Blaðsíða 40
langan tima fyrir okkur að moka ofan í gröfina; gátum við að lokum gengið svo frá öllu, og studdi regnið talsvert að pvi, að ekki var auðið að sjá par nein ný
Norðurljósið - 25. febrúar 1893
8. árgangur 1893, 6. tölublað, Blaðsíða 22
Sjómennirnir eru á fótum löngu fyrir dögun, ganga upp í fjall og skyggnast til veðurs.
Norðurljósið - 29. apríl 1889
4. árgangur 1889-1890, Ávarp til almennings, Blaðsíða 1
eins til skaða, að hún eyði fje manna, heilsu og vinnukrapti, og- valdi örbyrgð, leiði menn til glæpa, tortimi að fullu mörgnm nýtum mönn- um, leiði bölvan og sorg
Norðurljósið - 31. desember 1887
2. árgangur 1887, 19. tölublað, Blaðsíða 73
J>ögul og kyr er mín prúðhelga borg og par læknast mannhjörtun særðu Allt, við sem pú skildir í veröld með sorg, vaknaður aptur par færðu. — Nú varir eg kyssi
Norðurljósið - 28. desember 1886
1. árgangur 1886-1887, 9. tölublað, Blaðsíða 35
“ andvarpaði Tip „pað veit guð, að við verðum ekki búnir fyrir dögun“. Hann fleygði pegar járnkarlinum, og preif aptur rek- una.
Norðurljósið - 15. mars 1888
3. árgangur 1888, 5. tölublað, Blaðsíða 17
Sorg stóð á ljóra. „ Vituð ér enn eða hvuðt' Katíh. iochumsson. B E N D I N G.
Norðurljósið - 25. janúar 1890
4. árgangur 1889-1890, 23. tölublað, Blaðsíða 92
Hún mig studdi hálli lífs á braut, hún mig kætti sorg er þjaka náði; eins og hetja hverja bar hún praut, himni bæði’ og jörðu að hún gáði.
Norðurljósið - 10. október 1887
2. árgangur 1887, 15. tölublað, Blaðsíða 59
Hver er þyngri sorg en sú sem að skilnaðstundin veknr, þegar straumur tímans tekur ástvin burt, sem elskar þú?
Norðurljósið - 08. október 1888
3. árgangur 1888, 14. tölublað, Blaðsíða 55
grýttu pig með lastyrða hríð;' særður, pvi að sjálfstæður varstu, særður, pví að elskan var hrein, hulila sorg í hjartanu barstu hugljúft meðan fjör af pér
Sýna
niðurstöður á síðu