5. Bindi 1887, 1. Hefti, Blaðsíða 127

í*®r ganga þetta sex eða sjö tírna aftr og fram 11111 stéttirnar. þegar komið er í dögun, velta þær ormagna af þreytu í göturennurnar.— Á síðustu ár- um er farið

4. Bindi 1886, 1.-4. Hefti, Blaðsíða 261

I dögun var allt fullprentað og síðan i skyndi fest upp á gatnamótum.

5. Bindi 1887, 1. Hefti, Blaðsíða 202

202 Carl Andersen: því eigi lengi að bregða mjer í fötin, þegar jeg vaknaði einn morgun í dögun, og varð þess áskynja af sjávarniðinum rjett við eyrað á mjer

7. Bindi 1889, 2. Hefti , Blaðsíða 186

Vanalega var ferðinni svo hagað, að lestin tók sig uþp í dögun; en þegar hallaði degi slógu þeir landtjöldum, og þar sem því var hægt við að koma, gerðu burðarmennirnir

2. Bindi 1885, 2. Hefti, Blaðsíða 105

Hann sofnaði brátt og Vaknaði um morguninn rjett fyrir dögun. Málklið- urogysinni í kofanum gerði hann glaðvakandi.

1. Bindi 1884, 2.-4. Hefti, Blaðsíða 196

Allir fóru á fœtr í dögun; í hverjum kofa var svo lesin morgunbœn og tvoir kapítular úr biblíunni. Að loknum morgunverði fór hvor til sinnar vinnu.

2. Bindi 1885, 2. Hefti, Blaðsíða 109

Gúitza sofnaði fast, og var vakinn í dögun, liart uokkuð. »Upp, bróðir .... ekki hafa hátt!« hvíslaði einhver að honum af þeim sveitungum.

2. Bindi 1885, 2. Hefti, Blaðsíða 112

Morguninn eptir í dögun var Pjetur bóndi á ferli og kominn í spariföt sín; þau voru spánný og öll gulli lögð og glitsaum. »Eigum við þá ekki að halda af stað?

4. Bindi 1886, 5.-6. Hefti, Blaðsíða 474

474 Kvæði. 34. jpá Vcar sorg fyrir Svíalín sett á gleðiinið: hún fagnar bróður og syni sín og sefur við Nikulás hlið. Seint flýgur krummi d lcvöldin.

7. Bindi 1889, 1. Hefti, Blaðsíða 167

liolti, fallin at frændum sem fura at kvisti, vaðin at vilja sem víðir at laufi, þá er in kvistskœða in glýstömu ; ár um morgin manna bölva sútir hverjar sorg