3. árgangur 1869, 4.-5. tölublað, Blaðsíða 7

Um kveldið sótti hann heim ættingja bræðranna; hann fann þá niðurbeygða af biturri sorg; allir höfðu samt getað grátið, nema kona Traugotts, hún gat það eigi

3. árgangur 1869, 2. tölublað, Blaðsíða 3

Þegar Danjel kom niður í fjöruna, stóðu samferða- menn hans þar og biðu eplir honum. í dögun lögðu þeir á slað; veður var heldur svalt, en byr góður, svo

1. árgangur 1865-1866, 3. tölublað, Blaðsíða 14

Heims í rauna hríðum, hart er geisa tíðum, þig eg athvarf á; þó að illur æði óvin sálar skæði, ert þú æ mér hjá; sorg og neyð og synd og deyð

2. árgangur 1866-1868, 3. tölublað, Blaðsíða 14

Ef vér andvörpum í sorg og mæðu, þá kennir hún oss að viðurkenna það eins og typtun drottins. teim, sem grætur einmana, vísar hún í hinn eilífa ástarfaðm guðs

1. árgangur 1865-1866, 7. tölublað, Blaðsíða 12

Eg lagði hendurnar um liálsinn á henni og kissli haua. í’ó eg væri barn, fann eg að það var eitthvað lieilagt i sorg hennar.

3. árgangur 1869, 3. tölublað, Blaðsíða 13

Föð- urnum varð nú litið á veika barnið, og varð hann frá sér numinn af sorg.

1. árgangur 1865-1866, 4. tölublað, Blaðsíða 4

I’egar hann var kominn til líartagóborgar, og faðir lians var dáinn, fór óiifnaður hans enn meir í vöxt, og ofan á sorg inúður- innar, yfir hinum illa lifnaði

1. árgangur 1865-1866, 4. tölublað, Blaðsíða 8

Sonur þessi hafði bakað henni mikla sorg; en nú fékk hún þess fullar hætur.

2. árgangur 1866-1868, 4. tölublað, Blaðsíða 2

Snúðu þá aptur, sál mín, og leitaðu hvíldar hjá Jesú, og láttu hina blíðu rödd hans orða hugga þig í sorg- um og áhyggjum þessa lífs.

2. árgangur 1866-1868, 4. tölublað, Blaðsíða 4

kristinn maður, þá huggunarríku blessun, sem í því er fólgin, að mega úthella hjartanu fyrir frelsara þín- um og segja honum frá allri þiuni þörf, allri þinni sorg