16. Árgangur 1922, 25.-26. Tölublað, Blaðsíða 206

síður hefir hann ekki bragðað vín svo árum skiftir, og hann hefði ekki gert það, ef mað- urinn yðar hefði ekki orðið á vegi hans — hann heillaði Jón minn, aumingjann

11. Árgangur 1908, 1.-2. Tölublað, Blaðsíða 4

Rösklega hún gengið gat, gutlaðist upp úr fötunni; aumingjarnir eiga mat eftir hana á götunni. J.

11. Árgangur 1945, 3. Tölublað, Blaðsíða 104

Ég er svo mikill aumingi, að mér væri ómögulegt að fara einn til föður- ins; en ég ætla að bíða við hliðið, og þar mun Kristur finna mig, eins og hann fann blinda

38. Árgangur 1952, 2. Tölublað, Blaðsíða 9

Seint verður henni rétt lýst, ótuktinni þeirri arna, en það er ekkert við því að gera annað en taka aumingjann, og fara með hann til henn- ar.

2. árgangur 1988, 1. tölublað, Blaðsíða 11

Jón aumingi var búinn að éta helminginn af gaddavírnum, — segi og skrifa 60 pund — því kílóin voru þá ekki komin til sögunnar. Enginn efaði heiðarleik Jóns.

9. árgangur 1929, 12. Tölublað, Blaðsíða 91

liana lengstra orða að hafa heitt á katlinum, þegar hún kæmi frá jarðarförinni. »Mig langar til |>ess að gefa grafarmönnunum kaffisopa í minn- ingu hennar, aumingjans

17. árgangur 1959, 8-9. tölublað, Blaðsíða 16

Allt var fullt af aumingjum.

43. Árgangur 1942, 5. Tölublað, Blaðsíða 45

Auminginn litli hafði nú misst allan ljóma. Hreistrið var litlaust og óhreint af bátsbotninum, Þar sem hann hafði barizt um.

39. árgangur 1959, 4. Tölublað, Blaðsíða 56

Aumingja ljóti andarunginn var bitinn og honum var hrint og gert grin að honum, bæði af öndunum og hænsnunum.

VII. árgangur 1947, 1947, Blaðsíða 80

— Það var nú líka hreinasta skömm að því, að stríða henni, aumingjanum, eins og þau gerðu, strákurinn hann Helgi og hún Gunna á Kálfsvöllum.