Íslendingur - 08. febrúar 1862
2. árgangur 1861-1862, 19. tölublað, Blaðsíða 149
því kálf- ar þrífast vel, þótt þeir fái engan rjóma, en hin velgda undanrenning er jafnan blönduð cinhverju hinu ódýrasta mjölefni, sem fyrir hendi er, t. a. m.
Íslendingur - 19. febrúar 1862
2. árgangur 1861-1862, 20. tölublað, Blaðsíða 157
Domnr yflrdóinsins, mánudaginn 10. febrúar 1862, í sökinni gegn Eggert Yigfússonl’jeldsteð m. fl. úr Snæfells- nessýslu.
Íslendingur - 12. apríl 1861
2. árgangur 1861-1862, 2. tölublað, Blaðsíða 14
vott, þótt hann bæði gæti og ætti að vita, að einungis einstakir menn flytja slíkt korn hingað til landsins, og að hann því verður að gjöra mun á þessu t. a. m.
Íslendingur - 27. apríl 1861
2. árgangur 1861-1862, 3. tölublað, Blaðsíða 20
kvöddu manninn minn sál. til að skoða Bessa- staðahúsið, og gjöra áætlun um, hve mikið mundi kosta að gjöra að því; fór þessi skoðunargjörð því næst fram 31. s. m.
Íslendingur - 10. maí 1861
2. árgangur 1861-1862, 4. tölublað, Blaðsíða 31
Póstskipið kom 3. þ. m.; með því frjettist, að amt- maður P.
Íslendingur - 19. júní 1861
2. árgangur 1861-1862, 6. tölublað, Blaðsíða 42
J>ar fann M. Clintoch og fjelagar hans 20 árum síðar leif- ar Jóns Franklíns, eins og kunnugt er orðið.
Íslendingur - 01. júlí 1861
2. árgangur 1861-1862, 7. tölublað, Blaðsíða 50
Vestan Fraiiklínssund er Prins of-Wa 1 es-1 and; og er M’ Clintocks snnd milli þess og Wollaston-, et>a Victoríu- et)a Prins Alberts-Jand, sem er stór eyja; þá
Íslendingur - 08. júlí 1861
2. árgangur 1861-1862, 8. tölublað, Blaðsíða 61
áburðurinn ekki er drýgður með nœgri alúð, enda þótt margt sje til að auka hann með, svo sem þang og þari, bleyta, aska, gamlir moldarveggir, hland alls kon- ar, o. m.
Íslendingur - 10. september 1861
2. árgangur 1861-1862, 10. tölublað, Blaðsíða 76
Vjer höfum fengið leyfi konungsfulltrúa og forseta til þess, að láta prenta í blaði voru ræður þær, er þeir hjeldu hver um sig að þinglausnum 19. f. m., er þá
Íslendingur - 07. desember 1860
1. árgangur 1860-1861, 18. tölublað, Blaðsíða 138
landsyfirrjettardómara Jolinsen og fíeirum, þávarþó til þess eigi ætlandi, að þeir gætu alveg hrakið minni hlutann í því, sem þeir eigi báru fulla þekk- ingu á, t. a. m.