Eimreiðin - 1904
10. árgangur 1904, 1. tölublað, Blaðsíða 58
standa vísuorðin: »út að strandar úrnum hleinum | ota náði eg gönguteinum« (bls. 145), þar sem síðasta vísuorðið er bergmál af örgustu rímnahortittum, »úmum« málvilla
Eimreiðin - 1912
18. árgangur 1912, 2. tölublað, Blaðsíða 151
sinum væru bráðum taldir« (76) er sjálfsagt prentvilla (f. dagar sínir), en það getur »vissi ekki hvað hann hófst að« (87) varla verið, heldur hrein og bein málvilla
Eimreiðin - 1923
29. Árgangur 1923, 5-6. Hefti, Blaðsíða 334
eller islandsk, men en van- skabning af begge Sprogene, skal ellers betyde saa meget som et Koe-gield, eller een Koes Værdie . . .« Vmsar efnis- villur og málvillur
Eimreiðin - 1935
41. Árgangur 1935, 3. Hefti, Blaðsíða 364
I>að er ekki svo að skilja, að liann sé gallalausastur, 1>V ágallar finnast ])ó nokkrir á skáldskap hans, svo sem málvillur (* „í koisvartri göng“, — orðið er
Eimreiðin - 1948
54. Árgangur 1948, 3-4. Hefti, Blaðsíða 313
Hér skal ekki fleira talið af þessum málvillum, en liætt er við að miklu meira sé af þeim í bókinni, því hvorki hef ég lesið hana alla né hef ég nennt að fletta
Eimreiðin - 1898
4. árgangur 1898, 3. tölublað, Blaðsíða 238
»Hreyfið þiö yöur ekki« (bls. 45) mun þykja málvilla, en ef til vill er »þið« ein af hinum mörgu prentvillum bókarinnar, því hinn ytri frágangur hennar (prentun
Eimreiðin - 1965
71. Árgangur 1965, 1. Hefti, Blaðsíða 27
Og lrvað eru málvillur? Ekkert annað en einhverjar firrur úreltra grúskara, serrr þykjast vera vitrari eir almenningur og nefna sig mál- lræðirrga.
Eimreiðin - 1955
61. Árgangur 1955, 2. Hefti, Blaðsíða 156
Sen11' lega hefði það prýtt bókina, ef l1" hefði látið góðan íslenzkumann les‘r hana yfir og gefa bendingar til l11’’’ að forðast málvillur.
Eimreiðin - 1916
22. árgangur 1916, 1. tölublað, Blaðsíða 69
Málið á bókinni er yfirleitt allgott og lítið um málvillur. Þó er »að gera sínar sakir vel« (86) og »rasaði« (73) ekki góð íslenzka.
Eimreiðin - 1939
45. Árgangur 1939, 1. Hefti, Blaðsíða 123
j, H-' ðandinn virðist hafa leyst verk sitt vel af liendi, þótt að vísu komi ‘ 111 hjá lionum málvillur, eins og t. d. það að kuíða e-s í staðinn
Sýna
niðurstöður á síðu