18. árg. 1903-1904, 5. tölublað, Blaðsíða 2

Því þó kona hans Og bfirn séu f ongu meðsek honum, þá fer einatt, svo að aluienniiig8 litið varpar sfnnm dóini á [>au með tilliti til framforð- is föðursins

27. árg. 1912-1913, 49. tölublað, Blaðsíða 2

— LeiSbeina langferðamanni Ljósin í föðursins ranni ( Myrkur þó grúfi’ yfir geim. S. L.

27. árg. 1912-1913, 41. tölublað, Blaðsíða 4

Vera má, að hann lifi tdl elliára ; en konan hans get- tir fengið þessa voðalegu sýki af honum, pg börn þeirra fá all-oft að gjalda synda föðursins, / og verða

26. árg.1911-1912, 22. tölublað, Blaðsíða 2

Hjá forn-norrænum þjóðum var konan eign föðursins eða mannsins ; eldir <am eftir af þeirri hugsun í giftingarsiðunum.

24. árg. 1909-1910, 23. tölublað, Blaðsíða 2

ORT I NAFNI FÖÐURSINS, SŒMUNDAR BORGFJÖRDS. H YRIR voru dagar og heiðar nætur meðan þú sonur á samleið dvaldir. Þá var mér lff leikur mætur.

28. árg. 1913-1914, 34. tölublað, Blaðsíða 6

Þegar “Hinn mikli sonur mikla föðursins”, svo var Hannes Finns- son nefndur, fékst við “mannfækk- un af hallærum”, þá liorfði hagfræði J landsins oftast aftur

12. árg.1897-1898, 24. tölublað, Blaðsíða 4

Viðmarg- falda ósk föðursins og eftirleitun á ýms ar hliðar, að klerkur fermdi drenginn, fékst ekkert betra svar en ‘nei’, án nokkurar undantekningar eða uppsetn

10. árg. 1896, 10. tölublað, Blaðsíða 3

Pitou bóndi var dáinn fyrir mörgum árum, svo mörgum, að Ange sonur hans mundi svo sem ekkert eftir honum, svo ungur hafði hann verið, er föðursins misti við.

4. árg. 1890, 42. tölublað, Blaðsíða 3

Meðan hún var þar, dóu foreidrar hennar og nú var hún undir | umsjS einkabróður sins, Ágústusar Hortons, sem hjelt ekki að eins við auðæfum föðursins, heldur jók

36. árgangur 1923, 3. tölublað, Blaðsíða 6

En hún fann sig neydda til að segja mein- ingu sfna blátt áfram, og vissi ekkert um hina sáru iðrandi tilfinningu, sem hreyfði sig í huga föðursins.