Verði ljós - 1899
4. Árgangur 1899, 3. Tölublað, Page 33
dýrmætasti sannleikurinn, svo framarlega sem vér trúum þvi, að liann sé sá, erhann sagðist vera: vegurinn, sannleikurinn og lífið, án hvers enginn kæmist til föðursins
Árrit Prestaskólans - 1850
1. árgangur 1850, Meginefni, Page 89
náðarútvalniiigarinnar, eins breiðir hún líka þá skuldbyndíngu útyfir gjörvalla æfi mannsins3), að balda vel skírnarsáttmálann, að standa stöðugur í Kristi, í samfjelagi föðursins
Ársrit presta í Þórsnesþingi - 1847
2. árgangur 1847, Meginefni, Page 4
Hið eilífa orð föðursins varð liold, og undireins vegurinn, sannleik- urinn og lífið Guðsorð er því ekki að eins lif- andi sjálft,heldur hefur og í sér lifgandi
Ársrit Nemendasambands Laugaskóla - 1927
2. árgangur 1927, 1. tölublað, Page 117
Hann bognaði ekki eða sljófg- aðist við hörku föðursins, heldur kveykti hún í skapi hans mótþróa og uppreisnarhug, en mótuðu mjög skap- gerð hans. — Þar sem lítið
Árdís - 1951
19. árgangur 1951, 19. tölublað, Page 45
Ég er að flytja mig til í bænum; hún er um það bil að flytja sig í annað híbýli í húsi föðursins sem hún hefir þjónað, — en við vitum það ekki.
Kaupsýslutíðindi - 1939
9. árgangur 1939, Nr. 40, Page 420
stefndu/ var sýknaður þar eð hvorki höfðu Vest- mannaeyjakaupstaður, stefnandi né faðir barnsins tilkynnt honum hversu ástutí var um það, við brottferð föðursins
Sameiningin - 1889
4. árgangur 1889/1890, 5. tölublað, Page 75
Ó drottinn Jesús Kristur, þú eingetni son- ur, ó drottirm guð, lamb guðs, sonur föðursins, þú sem burtu ber heimsins synd, miskunna þú oss!
Sameiningin - 1916
31. árgangur 1916/1917, 9. tölublað, Page 260
Merki sáttmál- ans, friðarbogi föðursins á bimnum, hverfur aldrei.
Sameiningin - 1912
26. árgangur 1911/1912, 11. tölublað, Page 329
samboðinni, sem á er bent með þessum ummælum: „Orðið varð hold, og hann bjó með oss fullr náðar og sannleika, og vér sáurn dýrð hans, dýrð sem liins ein- getna föðursins
Sameiningin - 1922
37. árgangur 1922, 11. tölublað, Page 350
.: föðursins f. föðurins; bls. 293, 5. l.a.o.: og ofaukið fyrir fram- an orðiS þjófnað o.s.frv.; bls. 295, 17. l.a.o: hið íelt úr milli orðanna alt og fegursta