Heimskringla - 21. nóvember 1934
49. árg. 1934-1935, 8. tölublað, Blaðsíða 5
Hjúkrunarhæli fyrir örvita eða þá fávita, unga og gamla, sem ekkert geta lært og ekkert geta unnið til gagns. c.
Heimskringla - 02. október 1935
50. árg. 1935-1936, 1. tölublað, Blaðsíða 8
Liberal stjóm er, með góðlátlegu fávita glotti, látum gamminn geisa, “og bíðum og sjáum hvað setur”, stefnuskrá, auðnulausu athafnaleysi og leiðtoga er fullviss
Heimskringla - 28. febrúar 1934
48. árg. 1933-1934, 22. tölublað, Blaðsíða 6
Eftir það kvað eg upp svolátandi dóm:— Að meira flón en Jane Eyre hefði aldrei anda dregið; að meiri innbyrlinga fáviti hefði 'aldrei slokað sig fullan af sætum
Heimskringla - 06. janúar 1932
46. árg. 1931-1932, 15. tölublað, Blaðsíða 4
Lærdómur og skyn er tíðast moldu ausið, en fávitið góðumglaða, lifir sí- ungt og rís upp endurborið með hverri kynslóð, sem frumstæðasti eiginleiki þjóðlífsins
Heimskringla - 01. janúar 1936
50. árg. 1935-1936, 14. tölublað, Blaðsíða 1
EKKI ALT SEM SÝNIST Þeir reyndust stundum verstir, Og minstir allra manna, Sem metnir voru beztir í hópi fávitanna, En styðja mundu flestir, ef stæði til að
Heimskringla - 14. september 1932
46. árg. 1931-1932, 51. tölublað, Blaðsíða 2
Þar get- ur að líta heilt haf af saklausu blóði fávitanna. í því blóðhafi baða sig fullir af lostagræðgi kóngar og keisarar prestar og páfar og óteljandi óþjóðalýður
Heimskringla - 03. nóvember 1937
52. árg. 1937-1938, 5. tölublað, Blaðsíða 3
Að skreyta sig glingri frá erlend- um álfum er örvasans fávit, er týna sér hálfum. Því tap er hvert góðyrði gleymt.
Heimskringla - 27. febrúar 1935
49. árg. 1934-1935, 22. tölublað, Blaðsíða 4
þorrinn þrótt og glapta sjón, þá er tungunum ruglað svo enginn skllur annan, ein höndin rífur niður það sem önnur byggir, allir mæla út í bláinn, á máli fávitans
Heimskringla - 29. nóvember 1933
48. árg. 1933-1934, 9. tölublað, Blaðsíða 4
er örvasans fávit, en týna sér hálfum. Því tap er hvert góðyrði gleymt. En manndáð sú hagsælir heimili og nágrend, sem hnoss sín fékk geymd.”
Heimskringla - 30. ágúst 1939
53. árg. 1938-1939, 48. tölublað, Blaðsíða 2
Þetta voru alt hversdagslegir og venjulegir at- burðir og eg steingleymdi öllu undarlegu fólki og fávitum. , En þegar eg kom upp á hæð- arbrún, þar sem vegurinn
Heimskringla - 10. ágúst 1932
46. árg. 1931-1932, 46. tölublað, Blaðsíða 2
Fyrir nokkru síðan fýsti mig að kasta að þér fáeinum ónot- um, fyrir afstöðu þína í stríðs- skuldamglinu, sem fávitar stór- þjóðanna, er málið meðhöndla, eru
Heimskringla - 24. febrúar 1937
51. árg. 1936-1937, 21. tölublað, Blaðsíða 4
Vér eigum aldrei að láta það líðast að oss séu skipaðir fulltrúar, svo vér höfum þar sjálfir ekki atkvæði um, eins og ómyndugum eru settir forráðamenn, og fávitum
Heimskringla - 05. júní 1935
49. árg. 1934-1935, 36. tölublað, Blaðsíða 6
sagði hann, milli vorkunar og reiði, “þú ert fávita, alveg brjáluð; þú sérð ofsjónir og talar óráð.
Heimskringla - 30. mars 1932
46. árg. 1931-1932, 27. tölublað, Blaðsíða 3
ítarlega um dagsverk- ið, þá sannfærðist eg um, aö hann hafði verðskuldað alt, sem eg sagði við hann, og að eg hafði heldur ekki verið að skilmast við neinn fávita
Heimskringla - 27. janúar 1932
46. árg. 1931-1932, 18. tölublað, Blaðsíða 3
Ekki svo sem hér væri verið að villa neinum fávita sjónir, því Þorsteinn var stórgáfaður maður.
Heimskringla - 06. apríl 1938
52. árg. 1937-1938, 27. tölublað, Blaðsíða 4
Siggaiitla Finndal lék Joan Ás- geirsson, kornung stúlka, skemtilega og Láfa fávita, son Grímu gömlu, lék Friðrik Kristjánsson vel.
Heimskringla - 02. júní 1937
51. árg. 1936-1937, 35. tölublað, Blaðsíða 5
Haldið þér að Guð hafi skapað þessa hluti að- eins fyrir fávita, svaraði Des- cartes gramur.—Alþbl.