22. árgangur 1932, 93. tölublað, Qupperneq 6

Eyðsl- an var svo gífurleg, að það var engu likara, en að fávitarnir, sem við völdin eru og voru, síðan fram- sóknarfloklcurinn komst til valda, hafi ekki látið

22. árgangur 1932, 97. tölublað, Qupperneq 4

sektanna og fang- elsisbeitingu hefir áhættan einn- ig vaxið við smyglunina, og sú áhætta er fyrir marga menn svo alvarleg, að j>eir gera sig ekki að þeim fávitum

22. árgangur 1932, 356. tölublað, Qupperneq 3

dómstól lands- ins, og gert hefir verið í Tím- anum, málgagni Jónasar Jóns- sonar frá Hriflu, eru sjálfstæði landsins og framtíð lahdsins hættulegri menn, en fávitar

22. árgangur 1932, 134. tölublað, Qupperneq 2

Sóaði hún á þenna liátt miljónum króna, oft i fullkomnu heimildarleysi og vitanlega ekki ósjaldan i ein- hverskonar fávita-æði og taum- lausri löngun uppskafningsins

22. árgangur 1932, 309. tölublað, Qupperneq 2

, sem gerðust á bæjarstjórnarl'undin- um og í sambandi við hann, að þá skyldi hans fyrsta verk vera að fara og' kyeða upp dóm. sem hlaut að gefa liinum fávita

22. árgangur 1932, 84. tölublað, Qupperneq 2

. — Menn stælast við ærsl og geipan þeirra fávita, sem busla áfnam með liótanir á vörum og lifa og hrærast í trúnni á sigursæld ranglætisins.