15. árgangur 1942, 1. Tölublað, Blaðsíða 56

Hér á Eskifirði ber nokkuð á hljóðvillum meðal barna, eins og víðar á landinu.

1. árgangur 1942, 2-3. hefti, Blaðsíða 47

Hér á Eskifirði ber nokkuð á hljóðvillu meðal barna, eins og víðar á landinu.

1. árgangur 1943, 2. hefti, Blaðsíða 84

Þó er eitt atriði, sem ekki má láta undir höfuð leggjast að minnast á, en það er hin svo- nefnda hljóðvilla.

34. árgangur 1948, 1. tölublað, Blaðsíða 5

Talsmáti er ofurlítið frábrugðinn því, sem er í Eyjafirði — einstök orð og áherzl- ur — auk hljóðvillunnar, sem hér er í flestra munni.

3. árgangur 1945, 1. hefti, Blaðsíða 50

Breytingin hv í kv hefur einnig farið geysilnatt kringum Faxaflóa í tíð núlif- andi manna og hljóðvilla sérhljóða stungið sér niður um allt land með eins öru

2. árgangur 1942, 2. tölublað, Blaðsíða 3

frískleikur ítölsk- unnar hefur vitanlega stuözt við langæfða tónheyrn þjóð- arinnar og almenna söng- mennt, sem stóð vörð gegn því, að hverskonar málhelti og hljóðvillur

4. árgangur 1946, 4. hefti, Blaðsíða 298

, *) Hér er þessi mansöngur birtur til gamans sem dæmi um rímþraut, þótt ekki sé laus við áherzluskekkjur og rangstuðlun (Avarnar áljóð, eins konar öfug hljóðvilla

3. árgangur 1940/1941, 35. tölublað, Blaðsíða 482

Hljóðvillurnar í útvarpinu. Ég hlustaði á erindi nokkurra mál- íræðinga í útvarpinu í vetur, þar sem yáðist var á mállýti og ambögur í rœðu og riti.

14. Árgangur 1947, 1. Tölublað, Blaðsíða 17

Ef menn liefðu almennt gert sér það fullljóst, hve aðdáunarvert mál íslenzkan er, mundu þeir ekki vera jafn andvaralausir gagnvart hljóðvillunum, hv- og kv-

21. árgangur 1940, 5. Tölublað, Blaðsíða 2

Ef spyrjandinn er Norðlending- ur, en Jóax Jónsson Sunnlending- ur, þá er hann vís til að segja, að Jón sé svo linmæltur* að hljóðvillu megi telja: hann segi

5. Árgangur 1944, 4.-5. Tölublað, Blaðsíða 268

„Hljóðvillur“ (flámæli, sem valda því, að hörnin finna ekki, hvernig stafa heri orðin) voru tíðust i höfuðstaðnum og grenndinni. H. K.

13. árgangur 1940, 1. Tölublað, Blaðsíða 38

Eru það aðallega hljóðvillur og ýmis konar latmæli, sem mest ber á.

1. árgangur 1940/1941, 3. tölublað, Blaðsíða 2

Auk þessa er mál fjölda margra harna allt skakkt og hjag- að, fullt af hljóðvillum og röngum heygingum, framburður orðanna einatt óskýr og stundum jafnvel Iítt

7. árgangur 1948, 6. hefti, Blaðsíða 133

Kennarinn verður að æfa sjálfan sig á að tala skýrt og rétt, og forðast flámæli og hljóðvillur. Og af börnunum verður hann að heimta skýran framburð.

9. árgangur 1949, 9.-10. tölublað, Blaðsíða 9

Þá má nefna hljóðvilluna, sem er all al- geng hér sunnanlands, og þágufallssýk- ina, sem er orðin versta plága, og virðist alltaf fara versnandi.

2. árgangur 1942, 5. tölublað, Blaðsíða 7

Þessi texti er þó, því miður, ekk- ert eindæmi um hljóðvillu hér syðra.

1947, 14. tölublað, Blaðsíða 4

Hljóðvillur hafa mér virst fara rénandi, en þágufallsvillur ekki að sama skapi. Með aukinni skólagöngu mun málvöndum og virðing fyrir tungunni fara vaxandi.

27. árgangur 1941, 15. tölublað, Blaðsíða 3

Hljóðvillan er þeirra verst og mjög sjaldan aö hægt sé að laga hana hjá börnum, Paö er líka oröið daglegt brauð að heyra engan greinarmun geröan á d og t og

23. árgangur 1942, 258. Tölublað, Blaðsíða 2

Þetta eykur eftirvænt- ;ngu barnsins og áhuga. í þess um flokki á barnið einnig að finria rímorð, sem béinlínis er stefnt gegn hljóðvillum.

21. árgangur 1940, 5. Tölublað, Blaðsíða 4

heppilega lausn þessa merka máls að breiða út þá skoðun, að íslendingar séu yfir- leitt allir hljóðvilltir að ein- hverju leyti og telja með því mállýzku og hljóðvillu

12. árgangur 1947, 149. tölublað, Blaðsíða 3

Hann fræðir okkjir meðal ann ars um þetta: Hljóðvillan e fyr- ir i og ö fyrir u eða öfugt (rang mæli sérhljóða) hlýtur að sigra rétta framburðinn, nema reynt

36. árg., 1949, 258. tölublað, Blaðsíða 8

Þegar jeg kom í fyrsta sinn til Reykjavíkur, fyrir svo sem aldarfjórðungi síðan, var röng fallanotkun sjaldgæf hjer, en meira um hljóðvillur en nú.

34. árgangur 1948, 10. tölublað, Blaðsíða 4

Þar er ekki aðeins um beinar hljóðvillur að ræða held- ur einnig linmæli og flámæli, sem raun er að. Það er eins og fólk nenni ekki að beita röddinni.

25. árgangur 1942, 11. tölublað, Blaðsíða 3

Skólunum — einkum hinum „æðri“ — er það nú orð- ið leikur einn að berjast gegn hljóðvillu, fallaruglun, setninga- brjáli og öðrum þeim mállýtum, er áður þóttu

21. árgangur 1940, 22. Tölublað, Blaðsíða 2

Mætti í þessu sambandi benda á baráttu móðurmálskennara við hljóðvillurnar.

53. árgangur 1940, 11. tölublað, Blaðsíða 2

Þeir, sem eru að læra útlend mál eins og t. d. dönsku eða ensku, ættu að veita því eftirtekt hvernig fer þegar hljóðvillunum er ekki nægilegur gaumur gef- inn

25. árgangur 1941, 135. tölublað, Blaðsíða 536

Annarsstaðar koma til greina hljóðvillur, sem lýta framburðinn. Þá stafar tung- unni nokkur hætta af dvöl hins fjölmenna setuliðs í landinu.

21. árgangur 1940, 12. Tölublað, Blaðsíða 2

. þessa mán- aðar, fæ ég loks kjark til þess að fara af stað með hugleiðingar mín- ar.“ „í HINU FRÓÐLEGA og skemmtilega erindi Björns, um mállýsku og hljóðvillu

24. árgangur 1940, 94. tölublað, Blaðsíða 374

Hljóðvillur og soralegur framburður getur borizt út um allt land frá miður heppilegum ræðumönnum í út- varpinu.

24. árgangur 1940, 73. tölublað, Blaðsíða 290

Hljóðvillur og rangur framburður á mæltu máli er daglegt brauð víða um land.