15. árgangur 1855, Megintexti, Blaðsíða 170

En þú er þab mest vert, ab á mebal vor sjálfra er kviknub ný tilfinníng, ný von, nýtt fjör, sem er sú [fyrsta og bezta undirrút til allra þjúblegra framfara.

15. árgangur 1855, Megintexti, Blaðsíða 138

- um sýnt mönnum nytsemi búnafearfelaganna, þá ætlum ver ekki afe tala um þafe hér, en bifeja menn einúngis, afe taka nú til aptur afe lífga félagife vife á ný

15. árgangur 1855, Megintexti, Blaðsíða 116

En nú á seinustu árum hafa margir land- eigendur fært upp landskuldina vif> ný ábúendaskipti, vegna þess af) nú er miklu meiri ar&ur af jör&unum, sí&an öll landvara

15. árgangur 1855, Megintexti, Blaðsíða 126

þetta þútti, afe sagan segir, Hjaltlendíngum mikil ný- lunda, og gáfu þessum mönnum, sem þannig fúru aflandi burt, engan gaum, og ekki vildu þeir styrkja þá til

15. árgangur 1855, Megintexti, Blaðsíða 22

hefbarkona í bændaröb; þahan tókum vib skuss á ný, og eru þafcan fornar limm vikur dt Har&ángr og út í Kvenna- heraS, þángaí) sem ferbinni var heitib.

15. árgangur 1855, Megintexti, Blaðsíða 92

Ný Fblagsr. 14. ár, 184. bls.), ab verb á slátri mundi vaxa svona mikib.

15. árgangur 1855, Megintexti, Blaðsíða 98

verife tilgángur vor mefe inngángi þessum, afe sýna yfeur, landar vorir, afe mönnunum er um afe kenna eymdir þær, sem lsland hefir ratafe í, en engan- i) sjá og Ný

15. árgangur 1855, Megintexti, Blaðsíða 109

Ný Félagsrit 7. ár) og álit þeirra manna, sem talaí) hafa um skatta á Islandi, þá er ekki til þess ætlab, afc auka skattana, heldur taka ,.skattinn“ og abra tolla

15. árgangur 1855, Megintexti, Blaðsíða 121

þjODMEGL'.N ARFRÆDI. 121 mætti ekki færa landskuldina fram, þegar ábúfcartíminn er á enda, ebur vife ný ábúendaskipti, hversu mikife sem jörbin kynni ab batna

15. árgangur 1855, Megintexti, Blaðsíða 135

vísu verib, en lítib er betra en ekki; þab er, ab oss virbist, enginn skabi, þótt ekki se byrjab meb mjög stórt í fyrstu; á þetta ser ekki hvab sízt stab um ný