Þjóðólfur - 11. janúar 1865
17. árgangur 1864-1865, 10.-11. tölublað, Blaðsíða 41
Jón I>orsteinsson frá Hálsi í Fnjóskadal; ný- sveinn.
Þjóðólfur - 28. janúar 1865
17. árgangur 1864-1865, 12.-13. tölublað, Blaðsíða 45
Mos- felli um otidverban f. ináti hefi'i ekki vorib annab en felli- lúsarklát’d eba úþrifaklábi; en Iramanvorban þ. mán. var feí) á Mosfelli skobab rækilega á ný
Þjóðólfur - 25. mars 1865
17. árgangur 1864-1865, 20. tölublað, Blaðsíða 80
kvartila stykki ór gaflbitanum mibjnm, húsib rifn- abi og eptir mæninum, hurbir allar löimibust og geggjubust, margt skemdist og laskabist fleira þar imian húss, ný
Þjóðólfur - 10. apríl 1865
17. árgangur 1864-1865, 21.-22. tölublað, Blaðsíða 89
Erlendsson. , Ný upptekin FJÁRMÖRK: Am-unda Filippussonar á Bjólu í Holtum: Sneitt aptan hægrn, hálftaf framan vinstra.
Þjóðólfur - 25. apríl 1865
17. árgangur 1864-1865, 23.-24. tölublað, Blaðsíða 98
— Útkomið á jjrent: Ný Sumargjöf 1 8 6 5. kostar 56 sk. og fæst hjá herra E. Jónssyni og herra E.
Þjóðólfur - 09. maí 1865
17. árgangur 1864-1865, 25.-26. tölublað, Blaðsíða 99
hefir verið slegið upp sem Iausu um lögboðinn tíma, og ekkert þar til hæfilegt prestsefni hefir um það sókt, veitist mynduglciki til að slá prestakallinu upp á ný
Þjóðólfur - 09. maí 1865
17. árgangur 1864-1865, 25.-26. tölublað, Blaðsíða 100
sem eigi cr annað sýnna, en að úrræðaleysi sjálfra þeirra hafi vaxið með degi hverjum, að þcir bafi verið orðnir svona hálft um hálft að leiksoppi útlendra ný
Þjóðólfur - 09. maí 1865
17. árgangur 1864-1865, 25.-26. tölublað, Blaðsíða 101
Norðrálfunnar, farið til ýmsra endimarka Vestrlieimsins bæði norðrhlutans og suðrhlutans, til þess að lcita sér þar fjár og frægðar, taka sér þar bólfestu og stofna þar ný
Þjóðólfur - 17. maí 1865
17. árgangur 1864-1865, 27.-28. tölublað, Blaðsíða 107
hinni ís- 1) „Saa at idetmindste af Kongerigots Finantser intet Bidrag vil være at yde til sainme", og virþist liggja í þessum orþum, oins og bent er til í Ný
Þjóðólfur - 17. maí 1865
17. árgangur 1864-1865, 27.-28. tölublað, Blaðsíða 109
Frá því að Alþíngi liófst á ný, hefir sú venjavíð- ast hvar komizt á, eptir því sem þjóðlegr andi hefir vaknað meir og meir hjá landsmönnum, að halda fundi í