19. árgangur 1866-1867, 35. tölublað, Blaðsíða 141

biskuplegri vígslu, sem vel hefði mátt verða __ i einíngarband milli binnar ensku biskuplegu kirkju og biskupsdæmanna á norðrlöndum. f>ar var og lýst yfir sorg

19. árgangur 1866-1867, 44.-45. tölublað, Blaðsíða 183

bjóð- endr rita utan áþau bréf, er þeir senda oss um þettá efni: «Boð í spítalafisk 1868», til þess að eng- in slík bréf verði opnuð, fyren öll í einu eptir ný

20. árgangur 1867-1868, 5.-6. tölublað, Blaðsíða 20

Páll Yigfússon, bróðir nr. 4 í 4. bekk (ný- sveinn Ví)* 18. Indriði Einarsson frá Krossanesi í Skagafjarð- arsýslu. (*'2). 19.

19. árgangur 1866-1867, 34. tölublað, Blaðsíða 139

Enda nmndu þeir og gjöra sig berari að því, ef þeir væri ekki hrædd- ir um, að þeir yrði ágángssamir nábúar við ný- iendr þeirra í Canada.

19. árgangur 1866-1867, 40.-41. tölublað, Blaðsíða 167

Vér höfum alment haldib fast vib þann grund- völl, sem þjóbfnndrinn bygbi á, og bebizt þess af kenúngi vorum, ab stefnt yrbi til þess fundr á ný, svo hann fengi

19. árgangur 1866-1867, 46. tölublað, Blaðsíða 186

þab, piltrinn er dáindis gec)ogt úng- menni í sjón laglegr og yflrlætslaus, og sjálfsagt vel aí) sér til bókarinnar; hann er áþekkastr í sjón hinum liíílegri ný

20. árgangur 1867-1868, 1.-2. tölublað, Blaðsíða 1

«Hár leikr eldr yfir orum1 ættlands himinn-gættum, firn boða ný, of fornum, fjöll, Alþíngis völlum: Svo var endr, þá er andi Allvalds þrumu hallar Lögberg

20. árgangur 1867-1868, 1.-2. tölublað, Blaðsíða 3

rd ) samtals 3,463 rd. 32 sk. meiri heldren er í þessum fjárlögum ; en aptr eru í þessum fjárlögum aðrar hækkanir í útgjöldunum, frá því sem var í fyrra: (ný

19. árgangur 1866-1867, 14.-15. tölublað, Blaðsíða 64

— TYRKJARÁNS-SAGA eptir Björn Jónsson á Skarðsá, samin 1643, er ný komin út á prent í Reykjavík, og fæst hjá Einari Þórðarsyni fyrir 32 sk. innfest í kápu.

19. árgangur 1866-1867, 29.-30. tölublað, Blaðsíða 124

á ný sjnt oss þann velgjörníng að gefa út Diflí- una og selja hana með svo vægu verði, að al- menníngr getr eignazt hana, og má telja það víst, að bæði prestar