28. árgangur 1871, Megintexti, Blaðsíða 167

Ofan greibir eru vegir, Enginn þaban híngab ber; Ekkert vitni sorg mér segir, Söknub þann er hana sker. Pyrru dætur1, mætar mæbur!

45. árgangur 1871, Megintexti, Blaðsíða 56

Um nóttina fóru nokkrar deildir af liBinu á brúm yfir ána og byrju8u í dögun skothrí8ina á mi8fylkingar Frakka vi3 Remilly, og um sama leyti tóku Saxar a8 veita

2. árgangur 1871, 1. tölublað, Blaðsíða 55

— blása hart af bláum marar straum beiskir vindar yfir tún og heiði; og í dauðans værum vonar-draum Vala sefur dáin undir leiði.« Allt fer burtu, eintóm sorg

10. árgangur 1871, Aukablað, Blaðsíða 25

Far vel úr tímans þröng og sorg Vinirnir aptur vin sinn finna í vonar himins friðar borg þar engin drjúpa eldheit tár Ura eilífð blómgast kvistur hár! G.

28. árgangur 1871, Megintexti, Blaðsíða 166

jörðinni, vorgróðinn, sumarblóminn, haustgróðinn, allt þetta er þeim þögult ástarmál sfn í milli, svo þær hafa eilífa samtilflnning hvor með annari jafnt i sorg

28. árgangur 1871, Megintexti, Blaðsíða 55

hluta þess, sem frumvarpib tekur fram, liggja lengur í því ófæru-feni, sem þab lá í. þab skerbir bein- línis virbíngu löggjafarvaldsins, jafnframt og þab er sorg

10. árgangur 1871, 5.-6. tölublað, Blaðsíða 11

yfir starfsaman dal sem stormur befir geysað yfir daglangt, En uitri undir beirri þögn býr dauöi og kvalir, bnngur og börmung, munabarleysi og marg- föld sorg

45. árgangur 1871, Megintexti, Blaðsíða 171

Drottningin var allajafna sjálf yíir honum, og sú áreynzla með sorg og andvökum bakaði henni

10. árgangur 1871, 27.-28. tölublað, Blaðsíða 60

því er nú annars hetur, a& svall og drykkjur fara held- ur minnkandi, a& minnsta kosti til sveitanna, eptir því sem tímarnir ií&a og si&irnir hreyt- ast, en ný

10. árgangur 1871, 50.-51. tölublað, Blaðsíða 106

i mitt sinni; sorg mín var ekki neitt yfirskin. Nei, hún \ar byggfe á þeim rjettvísu rökum, a?)