Þjóðólfur - 09. ágúst 1873
25. árgangur 1872-1873, 40.-41. tölublað, Blaðsíða 164
1G4 lifi Tionungr vor Christian hinn 9.1 spruttu þá upp allir þingmenn og tóku undir, og létu fylgja ný- falt, ómandi húrra, og var gengið af þingi með sama
Göngu-Hrólfur - 17. janúar 1873
1. árgangur 1872-1873, 3. tölublað, 19-20
. — Eftir beiðni skal þess getið, að skáldið hefir hugsað sér, að «Ný- ársnóllin» færi fram á gamlárskvöld 1800 (áðfaranólt ársins 1801), og er það prent- villa
Ný félagsrit - 1873
30. árgangur 1873, Megintexti, Blaðsíða 124
Gamalmenni& þegir, því er sorg á brá? Og því er sveinninn úngi litverpur aö sjá? Yngisdrósin dána dregur sorgarhjúp!
Gefn - 1873
4. árgangur 1873, 1. tölublað, Blaðsíða 31
Silki- tjöld eru og nefnd i æfintýra sögum (Jón Árnason II 306. 320), og þaðan hefir Hallgrímur Pétursson hugmyndina: »sitja í fögru silkitjaldi, sorg þeim engin
Gefn - 1873
4. árgangur 1873, 1. tölublað, Blaðsíða 46
kvæða- safninu í heild þess; það er fulltaf ljómandi fegurð, hnitti- legum og skáldlegum vísum og orðum, jafnvel þó aðalstefna og andi flestra kvæðanna sé sorg
Gefn - 1873
4. árgangur 1873, 1. tölublað, Blaðsíða 90
Gnostiskar skoðanir komu upp einnig af sorg skynsamra manna yfir illsku heimsins, svo að þeir gátu ekki trúað því að algóður guð hefði skapað svo illan heim; þessi
Þjóðólfur - 21. janúar 1873
25. árgangur 1872-1873, 12.-13. tölublað, Blaðsíða 51
ganga til S i g u r ð a r málara Guðmundssonar til viðrkenningar og sæmdar við hann fyrir þá einstöku yfirlegu og fyrirhöfn, er hann hefir haft við að draga upp ný
Norðanfari - 01. apríl 1873
12. árgangur 1873, Aukablað við nr. 23-24, Blaðsíða 66
þar sem fyrir skildi skarfe, — skilnatar á stundu kaldri, Sem afe olli sorg margfaldri, — Fyrr en nokkurn varfei varfe, þess er von afe þetta sinn Jrrútnar
Göngu-Hrólfur - 19. febrúar 1873
1. árgangur 1872-1873, 6. tölublað, 43-44
.— og enga sorg ég bar. Nú veröld er sem eyöi-ey; ég allri’ er sviptur hjarta-ró; :| nú frið í lífi finn ég ei, en friðar leita þó. |: 2.
Tíminn - 27. maí 1873
2. árgangur 1872-1873, 14. tölublað, Blaðsíða 56
mjer og henni hjálp, þá veldur þv[ eigi vauþakklæti mitt, eíia a% mjer sje gleymd aístoS þeirra og innileg hluttekning í kjörum mínum, heldur ratinir mínar og sorg