2. árgangur 1875-1876, 1. tölublað, Blaðsíða 1-2

í F r a k k 1 a n d i er nú allt kyrt að kalla; þingið er ný- lega komið saman, en engin stórmál hafa enn komið til um- ræðu; menn búast við engu sjerlega sögulegu

2. árgangur 1875-1876, 1. tölublað, Blaðsíða 3-4

. — «Hún er ný-tilkomin, þessi mikla við- kvæmni», svaraði þórður, «svo það er vonandi hún líði fljótt frá aptur.

2. árgangur 1875-1876, 4. tölublað, 27-28

hann tekið aptur þessa uppástungu sína. j>etta er nú að því leyti rjett hermt, að Jakob var flutningsmaður þessarar uppástungu á fundinurn, en hun er alls ekki ný

2. árgangur 1875-1876, 7. tölublað, 51-52

íræbimanna, er hjer voru vitb þjób- hátíbina, getur þess í ferbabók sinni, ab embættismabur einn í Reykjavík, sem annars hafl verib vel ab sjer, hafl haldlb ab „Sorg

2. árgangur 1875-1876, 8. tölublað, 63-64

over- raktes os ved vor Hjemkomst, for al den Venlighed og Tröst, der stöt- tede os under vor Sorg.

2. árgangur 1875-1876, 13. tölublað, 99-100

Svo fór og þjóðverjum. í þessari dögun ennar nýju aldar gátu þeir litlu öðru orkað, en að syngja.

2. árgangur 1875-1876, 14. tölublað, 107-108

Við þá tálmun vex flóðmegnið og sprengir þá aptur af sjer skorpuna, sem myndast hefir á ný, og svona gengur koll af kolli, með sífelldum skrnðningum og smábrestum

2. árgangur 1875-1876, 14. tölublað, 109-110

Viðbjóðsleg syndasaga hefir í fyrra mánuði allt ( einu komið upp úr kafinu um Mormóna í Utah (júta), þótt hún sje ekki allsendis ný.

2. árgangur 1875-1876, 15. tölublað, 117-118

Segir ný fregn þaðan, áreiðanleg, að Norðmenn, er þar eiga nppsát, hafi á örstuttum tíma verið búnir að fá 600 tunnur sildar. Til Jóns Signrðssonar.

2. árgangur 1875-1876, 16. tölublað, 125-126

konunglegri mildi gáfuð íslendingum á þeirri ferð skýran vott til þess, hversu framfarir þjóðar vorrar lágu Yðar Hátign ríkt á kjarta, eins hefur Yðar Hátign enn á ný