4. árgangur 1891-1892, 3. tölublað, Blaðsíða 3

Náið er nef auguin, segir máltækið, gleði og j ríki mitt, sem getr læknað mig“, sorg, sómi og ófrægð bræðra vorra! sagði hann.

4. árgangur 1891-1892, 19. tölublað, Blaðsíða 8

Eptir nfár bættust ný börn við svo mörg, að talan náði 51; en meðaltalið varð lágt — nam að eins 26, sem sýnir að foreldrar barnanna hafa ekki haft nógu sterkan

4. árgangur 1891-1892, 21. tölublað, Blaðsíða 3

Mjófjörð I Lögb. á dögun- nm; og svo nú síðast uppblástur- inn I Stefáni Eirikssyni I Hkr. að rífa niður sumt, sem jeg hafði sagt í brjefum mínum, og svo svarið

4. árgangur 1891-1892, 19. tölublað, Blaðsíða 4

Afl sorg- arinnar er pví miður mikið, og peg- ar hún hefur einu sinni snert lijart- að, pá getur líflð aldrei orðið eins aptur, pví að vjer gefurn oss aldrei

4. árgangur 1891-1892, 25. tölublað, Blaðsíða 3

Og að síðusta vegna pess, aðjegskoða peirra velferð mína velferð, peirra sorg mína sorg og peirra gleði mfna gleði.

4. árgangur 1891-1892, 9. tölublað, Blaðsíða 2

Árið 1834 bauðst Longfellow ný staða. Harvard College kaus hann fyrir kennara 1 nýju málun- um, pegar Professor Ticknor hætti kennarastörfum.

4. árgangur 1891-1892, 50. tölublað, Blaðsíða 5

sem jeg ligg nú og skrifa petta með pjáningum og í liægðum mínum, og við hlið- á mjer stendur falieg stúlka, sem rekur flug- 12 eigin tilfinningar, vonir, sorg

4. árgangur 1891-1892, 22. tölublað, Blaðsíða 7

Framan af sumrinu tínist allur fjöldinn af einhleypu fólki burtu úr ný\. að leita sjer atvinnu. Auð- mega til að leita sjer atvinnu á sumrin.

4. árgangur 1891-1892, 23. tölublað, Blaðsíða 5

Þar sem vjer nú stönd- um fyrir frainan gröf lians, sem framar öllum öðrum var fylkjasam- bandsins faðir, pá látum enga sorg vera gróðurlausa sorg, heldur látum

4. árgangur 1891-1892, 23. tölublað, Blaðsíða 3

„Jeg ætla að vona“, sagði hann hátt, „að pessi dögun viti á gott bæði fyrir hennar líf og mitt líf“. 453 nafn Rósönnu Moore. Mr.