4. árgangur 1896, 5. tölublað, Blaðsíða 77

‘ í dögun á morgun, — segir Wilson. Þú getur látið skjóta þá, en annað hrífur ckkitil að hindraþá fyrirætlun”.

4. árgangur 1896, 6. tölublað, Blaðsíða 89

Svo tóku gnðirnir að gráta með henni og sátu þar harmandi saman. í sex daga og sjö nætur ríkti vindurinn, flóðið og stormur- inn; en í dögun, hinn sjöunda dag,

1. Árgangur 1896, 12. Tölublað, Blaðsíða 181

Með syndinni kom sorg og mæða í hciminn, því að syndin cr cklci aðeins undirrót vorra andlegu eymda, heldur og vorra likamlegu hörmunga.

10. árgangur 1895/1896, 11. tölublað, Blaðsíða 164

Nú byrjaði bardaginn annaðhvort með dögun eða öllu heldr nokkru áðr, því í frásögunni er komizt svo að orði: „Jósúa kom að þeiin (nefnil. bandamönnum Kanverja

21. árgangur 1896, 1. Tölublað, Blaðsíða 72

, og leitist maður svo við í alvöru og af einlægni að láta gott af sjer leiða, gera annara málefni að sínum málefn- um, annara gleði að sinni gleði, annara sorg

22. árgangur 1896, 1. tölublað, Blaðsíða 29

Cobden sat lengi hljóður hjá honum, reyndi eigi að hugga hann, en sagði að skilnaði: »Um endilangt England er sem stendur sorg á heimilum þúsundum saman, þar

48. árgangur 1896, 45. tölublað, Blaðsíða 180

Yar okkur sagt, að þetta væri alveg ný upp- fundning. og dáðust, Englendingar mjög að henni.

2. árgangur 1896, 12. tölublað, Blaðsíða 89

Það er satt, að það þarf ekki ætíð að vera stórt eða mikiivægt í sjálfu sjer, sem getur valdið sorg eða gleði, en eink- um á það við börnin.

2. árgangur 1896, 11. tölublað, Blaðsíða 82

Móðirin týnir svo gullin þess sam- an og i hinni þungu sorg hennar er henni fróun að því, að geyma þau sem helgan dóm.

2. árgangur 1896, 12. tölublað, Blaðsíða 90

En bezt er að taka þau upp í fang sjer og lofa þeim að gráta út, þegar þau hafa orðið fyrir einhverri sorg, t. d. brotið brúðuna sína eða skemmt einhver önnur