1. Árgangur 1904, 7. Tölublað, Blaðsíða 111

Er á kveðling kvæðamanns kölluð slæm tilhögun — strengi lagt á hörpu hans hafa kveld og dögun.

6. árgangur 1903-1904, 7. tölublað, Blaðsíða 334

Að hinu leytinu lítur svo út, sem menu viti ekki al- nreut hverja þýðingu sólskinið hefir fyrir manninn, einkum börn og unglinga, og þó oru dæmi þess dögun- um

1. Árgangur 1904/1905, 3. Tölublað, Blaðsíða 17

Það var vissulega guðleg sorg, alvarlegur grátur og einlæg iðrun, enda þótt straumar örvæntingarinnar væru í andliti sumra.

10. árgangur 1904, 1. tölublað, Blaðsíða 70

Brúðguminn kom þangað til hennar. »Elskan mín«, sagði hann, »hví skín svo mikil sorg út úr andliti þínu?

7. árgangur 1904-1905, 5. tölublað, Blaðsíða 127

sama Bletti er hann dó píslar- vœttisdauða í þarfir frelsisins. ‘1 Þessi orð eru að nokkuru leyti tekin eftir orðum Brúnós er hann sagði: ,,Sú öld mun koma, ný

6. árgangur 1903-1904, 12. tölublað, Blaðsíða 247

þá sólbraut fullgjörð var— í faðmlög hnigu friðsœl, löng og föst— til eilífðar, En björtust stjarna’ um himinhvef í heiði birtist þar, og eftir þúsund ára sorg

5. árgangur 1904, 11. tölublað, Blaðsíða 87

svölun þráir frá englanna heim, af sér varpar eymdanna hjúpi, augað mænir í ljósanna geim, þars liljan vonar í litfögrum teigi ljómar sem upprunnin morgunsól ný

17. Árgangur 1904, 2. Tölublað, Blaðsíða 7

Og sá æskumaður sem enn er óspiltur af áhrifum vínsins, og hlýðir þessari aðvörun, hann má vera viss úm það, að fátækt og féleysi, eymd og örbirgð, sorg og svívirð

18. árgangur 1904, 26. tölublað, Blaðsíða 103

algjörlega leynt, svo að hvorki Líonel, eða síra Ching, fengju vitneskju um það, og beiddi hann mig því, að fá Durrant hringinn, og koma honum af stað fyrir dögun

5. árgangur 1904, 23. tölublað A, Blaðsíða 177

Mörg ár eg mæddist hér við megna sorg og neyð, og þar með ávann þér alsælu' og dýrðar leið. Eg lengi Ieið fyrir þig. Hvað leiðstu fyrir mig ?