1. árgangur 1916-1917, 58. tölublað, Blaðsíða 4

Enginn skyldi fá vitneskju um sorg hennar — enginn, Hugur hennar fyltist af harmi gegn unnusta sínum, Var hægt að ganga lengra en að senda h e n n i trúlofunarkort

1. árgangur 1916-1917, 72. tölublað, Blaðsíða 2

Ný hafnbanns ákvæði hafa hækkaö verðið á cacao í Berlín um 40 %, en eg veit til þess, að það er til feikna forði af choco- lade og cacao f Þýskalandi.

1. árgangur 1916-1917, 88. tölublað, Blaðsíða 1

Einstaklingarnir fá margar harmafregnir, sorg- in er á ferð 1' dökkum klæðum, sjúkdómar eyða lífsþreki, og frá þvr á jólum í fyrra herir gröf- um fjölgað í kirkjugarðinum

1. árgangur 1916-1917, 28. tölublað, Blaðsíða 3

— Pér getið alveg eins vel meðgengið strax, sagði nú lög- regluþjónninn enn á ný, þér haf- ið framið innbrotið hjá hr.

1. árgangur 1916-1917, 40. tölublað, Blaðsíða 4

María var yfírbuguð af sorg. Roðinn hvarf af vöngum hennar. Hún varð föl og mögur, og hún sat hnípin, eins og helsærður fugl.

1. árgangur 1916-1917, 35. tölublað, Blaðsíða 4

Smátt og smátt varð Hálfdán ómannblendinn, og vogaði sér tæp- ast út fyrir dyr, síðari hluta dags- ins, en sat aleinn heima í sorg- legum hugleiðingum.

1. árgangur 1916-1917, 61. tölublað, Blaðsíða 2

Svo fór hann ieiðar sinnar og konan var ein eftir, með sorg sína, sem nú var tvöföld orðin, hún hafði vænzt að finna huggun og traust hjá manni sínum.

1. árgangur 1916-1917, 28. tölublað, Blaðsíða 2

Ebbesen rölti fram og aftur um gólfið, svo niðurbeygður af sorg, að lögregluþjónunum gekst hug- ur við. Nú var komið að kommóð- unni.

1. árgangur 1916-1917, 86. tölublað, Blaðsíða 2

Um morguninn var doktor Jor- dan sóttur, en hann gat ekkert hjálpað, og um morguninn lézt Iversen, kona hans og dóttir voru ráðþrota af sorg og örvílnun.

1. árgangur 1916-1917, 21. tölublað, Blaðsíða 4

Reynið að ve<a vænar og iðnar og hughreystið móður ykkar * sorg hennar.