Lögrétta - 11. júlí 1917
12. árgangur 1917, 32. tölublað, Blaðsíða 120
Það var komiS und- ir dögun. Hugsanir hans urðu að ásetningi. Daginn eftir ætlaSi hann að gjörsigra Kmielnitski.
Lögrétta - 06. júní 1917
12. árgangur 1917, 27. tölublað, Blaðsíða 100
„I fyrramáliö fyrir dögun verö jeg aö vera kominn til Basavluk. Hvar á jeg aö sofa?“ Húsráöandi benti honum á bunka af röggvarfeldum út viS vegginn.
Lögrétta - 11. apríl 1917
12. árgangur 1917, 17. tölublað, Blaðsíða 64
Hafið þjer frjett þaðan ný- verið ?“ „Styrjöld er fyrir höndum.
Lögrétta - 04. apríl 1917
12. árgangur 1917, 16. tölublað, Blaðsíða 60
Því skeikar efalaust ekki, aS einhver ySar, sem til mín heyrir, býr yfir nýrri sorg. „Kona, hví grætur þú?
Lögrétta - 14. febrúar 1917
12. árgangur 1917, 9. tölublað, Blaðsíða 32
í dögun sofnaði hann fyrst, og þeg- ar hann vaknaði var hann ákveðinn í því hvaS gera skyldi.
Lögrétta - 05. maí 1917
12. árgangur 1917, 22. tölublað, Blaðsíða 79
Tæpast sá vor samúS góð sorg í striðsins logum, hvernig svo sem banablóð beljaði’ í þungttm sogum.
Lögrétta - 16. maí 1917
12. árgangur 1917, 24. tölublað, Blaðsíða 88
Allar brennivínstunnur skulu brotnar. í fyrramálið í dögun leggur allur herinn upp.“ Kmielnitski varð einvaldur frá þessari stundu.
Lögrétta - 28. nóvember 1917
12. árgangur 1917, 54. tölublað, Blaðsíða 200
Er atburður þessi spurðist, vakti hann almenna sorg og söknuð meðal landsmanna.
Lögrétta - 12. desember 1917
12. árgangur 1917, 57. tölublað, Blaðsíða 212
í dögun hrökk hún- upp við úlfa- ýlfur og sársaukahljöðj frá hesti; smaug þaS í gagnum merg og bein.
Lögrétta - 01. janúar 1917
12. árgangur 1917, 1. tölublað, Blaðsíða 1
Með sorg og trega verður Goða- foss ekki úr Helju heimtur. En vjer Reykjavík, 1. janúar 1917. v i 1 j u m heimta hann aftur.