6. Árgangur 1917, 9. Tölublað, Blaðsíða 105

Loks leit hann upp og sagði: „Eg skipa að' vér leggjum af stað í dögun.

32. árgangur 1917/1918, 10. tölublað, Blaðsíða 294

dögum fyrir jólin hafði eg farið með föður mínum til kauptúns þess, er Higgins-Comer nefndist, sem var fullkomin dagleið fyrir fótgangandi mann frá íslenzku ný

6. Árgangur 1917, 4. Tölublað, Blaðsíða 44

Reyndar —“, og hann and- varpaöi á ný. „Meðal skartgripa þeirra er héngu um mitti Rósamundu, sá eg hníf, gimsteinum settan.

32. árgangur 1917/1918, 5. tölublað, Blaðsíða 145

það slys því hnossi að hafna Hvílíkt fár á þinni braut, Ef þú blindur vilt ei varpa Von og sorg í Drottins skaut”.

4. árg., 1916-17, 181. tölublað, Blaðsíða 2

Það er fyrst og fremst kaerleikur skáldkonunnar til mannanna barna, sem þessu hefir valdið, móðurlegi skilningurinn á draumum þeirra, veikleika og sorg; það

2. árgangur 1917, 26. tölublað, Blaðsíða 101

Allir þessir menn harma ævilok Skúla Thoroddsens og taka þátt í þeirri þungu sorg, sem kveðin er að móður hans, frú Theodóru Thor- oddsen, margreyndri og sorg

1. árgangur 1916-1917, 126. tölublað, Blaðsíða 3

Hún flutti t húsið tii þeirra og var þar vel haldin, en hún var sem sinnulaus og yfirbuguð af sorg sinnt.

9. árgangur 1917, Annað, Blaðsíða 265

það, að hann hafi verið við Vestmannaeyjar aðfaranótt 1. marz f. á., legið þar við akkeri í hlé í suðaustanveðri, en hann tjáist hafa tekið sig upp þaðan i dögun

9. árgangur 1917, Annað, Blaðsíða 266

En hvernig sem á er litið, verður hvorki skýrslu vitnisins né kærða um komu skipsins til Reykjavíkur komið heim við það, að skipið hafi farið i dögun daginn áður

91. Árgangur 1917, 4. Tölublað, Blaðsíða 403

Svo djúpt er oft á duldri sorg í dölum okkar lands, að athyglinni yfir sést og augum fjölda manns. Því margur sá er háan hlær, á harm í brjósti sér.