2. árgangur 1918, 89. tölublað, Blaðsíða 7

Dimmasta næturstundin er rétt fyrir dögun, og þegar mannkynið hefur laugað sig hreint í þessu hræðilega blóðbaði, þá mun byrja líf og siðmenning sem verða skal

2. árgangur 1918, 190. tölublað, Blaðsíða 2

Eg sé — loga eyðileggingar og angist- ar, en sömuleiðis dögun — nýrrar menúingar«.

2. árgangur 1918, 83. tölublað, Blaðsíða 1

Liszt, viðurkendi fullveldiskröfu íslend-1 tntía og kvað ísland vera í per-1 sónusambandi við Danmörku að> lögum til. »Fréttir« gátu þess á dögun- um, að Lundborg

2. árgangur 1918, 72. tölublað, Blaðsíða 1

Mitt gull í borg og silfur er einmitt ást mín sjálf, en önnur helft míns kóngsríkis, — það er sorg mín hálf. Nú, Inga litla, — er þjer geigvœn sorgin? Guðm.

2. árgangur 1918, 56. tölublað, Blaðsíða 1

glilra kyrran sœ; sjá loftsins víðblátt veldi og vinda gullin ský; , — heyr vonarkvœði vorsins svo víðfeðm, Ijós og hlý, um gróður landsins vefjast vörm og ný

2. árgangur 1918, 96. tölublað, Blaðsíða 2

Er vér héldum á brott, sáum við eldinn bera við hiinin, og í dögun, er vér vorum komnir 90 sjómílur á brolt, sáum vér eld og reykjarmökk.

2. árgangur 1918, 135. tölublað, Blaðsíða 4

Nokkur ný og brúkuð (viðgerð) hljóðfæri, harmonium og píanó til sölu sömuleiðis mikið úrval af nótum. Hljóðfærahús 'Reykjavíkur. Prentsmiðjan Gutenberg.

2. árgangur 1918, 199. tölublað, Blaðsíða 1

Eg sigli enn þá um dimma dröfn, í dögun eg vona a§ ná í höfn, er kveðja brosandi blómin nótt og benda’ í sólarátt.

2. árgangur 1918, 176. tölublað, Blaðsíða 1

« Svo reis hún á fætur, var róleg sem nóttin, með röðul um enni og horfinn var óttinn, en svipurinn lýsti sorg og þrá , og sársauka í öllum dráttum.

2. árgangur 1918, 201. tölublað, Blaðsíða 1

Skáldið kveður svanasöngvum: Sorg og gleði farið vel.