7. árgangur 1926, 193. tölublað, Blaðsíða 5

Hver skilur gleði, og hver skilur sorg? Hver skilur sálnanna leyndustu hætti? Hver skilur vonanna björtustu borg með brimsterkan viljann á örlagaþætti?

7. árgangur 1926, 11. tölublað, Blaðsíða 3

í dögun voru þau komin i gjána, en héldu áfram< þvi að þau vildu finna stað, þar sem komast mætti upp og út á sléttuna.

7. árgangur 1926, 43. tölublað, Blaðsíða 2

En undir eins og sorg- arathöfninni var lokið, voru þeir lamdir út úr þingsalnum, og á skyndi-þingfundi, sem skotið var á, var samþykt, að banna þeim að koma

7. árgangur 1926, 88. tölublað, Blaðsíða 4

svina- stíuna“, og hann hlær enn, þeg- ar maðurinn í ölæði sínu byrgir fyrir síðustu ljósglætií heimilis- ins með því að bæta þjáningu á þjáningu ofan og sorg

7. árgangur 1926, 23. tölublað, Blaðsíða 4

Dánarfregn, Sigurbjörg Sigurð- ardóttir og Hannes GuÖmundsson varkamaður Bergstaðástræti 51, hafá oiðið fyrir þeirri sorg að missa sön sinn Sigurð, sex mán-

7. árgangur 1926, 40. tölublað, Blaðsíða 3

Sá siður var forð- um í Austurlöndum, að menn sett- ust í sekk og ösku, ef þunga sorg bar að höndum.

7. árgangur 1926, 300. tölublað, Blaðsíða 2

Benti Haraldur enn á ný á, hve vel ræktun bæjarlandsins og auknar atvinnubætur gætu farið saman.

7. árgangur 1926, 23. tölublað, Blaðsíða 3

Dimmur roði færö- ist yfir andlit hanB, og hann mælti, með þungrl sorg- blandinni rödd: „Ó, þú vesalings vilta sál! Þitt heirn- ili er ekki hér.“ Og St.

7. árgangur 1926, 227. tölublað, Blaðsíða 5

Það var prútnuð hver æð á hálsi mínuni af sorg og reiði og öllum þeim tilfinningum, sem mönnum eru verstar og pungbæiastar.

7. árgangur 1926, 32. tölublað, Blaðsíða 5

Gunnlaugur Magnú,sson sjómaður og kona hans, Soffía Bjarnadóttir, ,á Skölavörðustíg 16 hafa orðið fyrir þeirri sorg að missa dóttur sína, „SKDTCLL“ blað alþýðumanna